Turia, één van de vele kwaliteitsbands uit de Haeresis Noviomagi stal, tegenwoordig residerend op Eisenwald. Eén van de Nederlandse metalbands die het mooie weer maken, zijnde ijskoude en priemende black metal met een hoes vol weersverwachtingen waar we hier enkel nog kunnen van dromen. Iskandr, Lubbert Das en Solar Temple zijn mijn favoriete bands voorlopig uit dit midden, maar daarna volgt Turia van kortbij. Daarna volgen Imperial Cult, Nusquama en Galg. Wijk gerust van mijn mening af. Turia bracht het er eervol vanaf in mijn jaarlijst in 2017 met Dede Kondre en ook de split met Fluisteraars is niet minder dan onmisbaar in je collectie. Degen van Licht is de derde langspeler van het triumviraat J O en T.
Terwijl velen in België op skiverlof vertrekken deze Krokusvakantie, brengt Turia een eerbetoon aan oeroude bergtoppen. Een plaats waar zowel zwoele temperaturen op te meten vallen terwijl je in een wit sneeuwtapijt achterover kunt vallen, als een plaats waar dood en verderf zich meermaals vertonen. De hypothermie en gebroken botten met een zonnige gloed op de achtergrond vertalen zich in een schelle en hypnotiserende black met progressieve posttonen, hier en daar met benevelende spacerockinvloeden uit de jaren ’70. Je moet er wel degelijk je tijd voor nemen, dit is geen plaatje om even tussendoor op in de wagen op te zetten bijvoorbeeld. Sfeer, overal sfeer, die zich cumuleert naarmate de plaat vordert. In tegenstelling tot de hoes kom je geen absolute hoogtepunten tegen, je beweegt je amper voort in de ijle lucht die ontdaan wordt van excessieve agressie of brutaliteit. De glooiende nummers hebben een zuurstofverarmend, psychedelisch effect op je hersenen, die zich wentelen in deze staat van zijn. Halfweg het nummer Met Sterven Beboet komt dit Turia-effect helemaal tot ontsluiting. Bij het titelnummer komt daarbij nog eens een licht epische Summonin-onderstroom bij kijken en is het plaatje helemaal af.
Mocht het niet zijn van de vrij ‘ontoegankelijke’ vocalen, die ik gemakkelijkheidshalve ‘Wanhoopschreidende krijsen’ zal noemen (check de tekst van Merode) dan zou ik dit genreoverstijgend sterke muziek noemen. Nu is het gewoon ijzersterk Nederlands metaal, duidelijk geïnspireerd door black metal. Mistroostigheid klonk zelden zo opbeurend mooi. Integraal in te nemen, bij voorkeur.
Score:
83/100
Label:
Eisenwald, 2020
Tracklisting:
1. I
2. Merode
3. Met sterven beboet
4. Degen van licht
5. Storm
6. II
7. Ossifrage
Line-up:
- J – Drums
- O – Gitaar
- T – Keel
Links: