Timo Tolkki’s Avalon – The Land Of New Hope
Frontiers Records, 2013
Piekeren, peinzen. Ik mag deze plaat nergens tekort doen, maar er is veel informatie te verwerken. Timo Tolkki (ex- en langstdurend lid van Stratovarius), in de top vijftig van snelste gitaarspelers ter wereld, een shitload aan gastmuzikanten, een nieuw project (naast superbands Symfonia en Revolution Renassaince) en en en…
In eerste instantie kreeg Timo na het persbericht over het starten van een nieuwe metalopera felle kritiek van de heer en meester van Avantasia. Het idee zou niet origineel zijn, de timing toevallig (een maand na het verschijnen van de nieuwe Avantasia in maart dit jaar), en het bij elkaar geschraapte groepje muzikanten een farce. Later trok hij dit statement wel terug, beseffende dat ook de metalopera een muziekindustrie is geworden en Timo daarin ook zijn steentje mag bijdragen.
Tot zover de introductie en commotie rondom deze release. Timo Tolkki dus, nieuw project Avalon, waarin de goedlachse stevige man zelf de gitaar en basgitaar voor zijn rekening nam en een plezierig rijtje artiesten toevoegde aan de selectie. Alex Holzwarth (Rhapsody Of Fire) achter de drumkit, Jens Johansson (Stratovarius), samen met Derek Sherinian (Black Country Communion) en Mikko Härkin (Sonata Artica) op toetsen. Het lijstje vocalisten is mogelijk nog indrukwekkender (min één). Tony Kakka (ook Sonata Artica), Sharon den Adel (die dus), Russel Allan (Symphony X), Rob Rock (Impelliteri), Elize Ryd (Amaranthe) en Michael Kiske (ex- Helloween, tegenwoordig Unisonic).
Adempauze. Dankzij zijn songwriting voor Stratovarius is Timo Tolkki één van ‘s werelds meest gerespecteerde voorvaderen van het powermetalgenre. Verwachtingen liggen dan ook altijd hoog, maar er wordt ook altijd aan voldaan. Echt een opera is het niet geworden, zoals het heerschap zelf zegt: “er worden geen duetten gezongen en de vocalisten zingen geen teksten naar elkaar”. En gelijk heeft hij. Een opera is het inderdaad niet, maar wel een uitmuntend stukje progressieve power metal die verder gaat dan de standaard. Wel zijn de tracks gebaseerd op een verhaal en is The Land Of New Hope eigenlijk al het einde. Het verhaal is langer, er zullen dus naar alle waarschijnlijkheid nog twee albums gaan volgen om dit drieluik te kunnen sluiten. De dynamiek op het album is reuzegroot, en de soms volgepropte orkestraties zijn een plezier voor het oor. De solo’s die Timo er zelf inbrengt zijn fenomenaal. Ik heb ook zo mijn voorkeuren voor welke vocalist ik het liefst aan het werk hoor, maar eigenlijk klopt elke stem bij het op dat moment gespeelde stuk. Helaas dan van mevr. den Adel. Volgens mij hoorde ik haar zelfs een keer vals invallen, maar kan het stukje niet zo snel terugvinden. Ach, we nemen het op de koop toe, Timo is de expert en zal zijn redenen gehad hebben. Wat kan ik nog meer zeggen, de nummers wil ik niet per se stuk voor stuk onder de loep nemen. We weten allemaal wat een metalopera is, we kennen het werk van alle meewerkende artiesten en het idee is helder. Lekker luisteren.
Tracklisting:
- Avalanche Anthem
- A World Without Us
- Enshrined In My Memory
- In The Name Of The Rose
- We Will Find A Way
- Shine
- The Magic Of The Night
- To The Edge Of The Earth?
- I’ll Sing You Home?
- The Land Of New Hope
Line-up:
- Timo Tolkki and guests – All instruments and vocals
Links: