Thy Majestie – Dawn
Dark Balance, 2008
Je vraagt je af of het soms niet gewoon beter is om een band op te heffen of een andere naam te verzinnen, als er in een relatief korte tijd zoveel wijzigt. Neem Thy Majestie, deze Italianen maakten ik korte tijd een complete identiteitsverandering door en daarmee is de muziek ook nogal veranderd. De nieuwe cd Dawn is daardoor eigenlijk nauwelijks te vergelijken met de voorgangers. Best wel jammer, want de stevige bombast van Thy Majestie beviel me wel en over de nieuwe cd vind ik het moeilijk een mening te geven. Beoordeel ik hem als opvolger van Jeanne d’Arc, de laatste cd tot nu toe, dan deugt het niet, want de plaat komt nergens qua kwaliteit in de buurt van de voorganger. Benader je het echter als het debuut van een nieuwe band, dan is het best een aardige plaat met goed spel en leuke momenten. Moeilijk dus.
Symphonic, power epic metal. Een hele mond vol, maar dat is waar de band voor stond en die vlag dekte de lading aardig. Thy Majestie is vanaf 1999 actief, maakte een EP en drie cd’s tot nu toe en kent al een hele waslijst van ex-leden., maar de laatste tijd maakte men het echt wel bont. Na de release van de cd Jeanne d’Arc werd zanger Giulio Di Gregorio vervangen door de zanger waarmee de band groot was geworden Dario Grillo. De comeback bleek van korte duur want ook hij werd op zijn beurt weer vervangen door Dario Cascio. Ook Guiseppi Bond, de keyboardspeler die al vanaf het begin bij de band was en de gitarist werden vervangen, zodat feitelijk een totaal nieuwe band was ontstaan. Daarmee wordt nu de nieuwe cd Dawn uitgebracht.
Het epische karakter van de band lijkt behoorlijk aangetast en daarvoor in de plaats is een soort musical-achtige Efteling metal gekomen. Sfeer, melodie en compositie zijn mooi, zitten goed in elkaar. Echter kracht en bruutheid zijn verdwenen. Het epische heeft plaatsgemaakt voor een meer prog-benadering en dit met de power metal en de sfeerrijke elementen erbij maken het geheel veel minder krachtig, maar wel goed luisterbaar. Storend vind ik het zwaar overheersende karakter van de keyboard, het veelvuldig herhalen van thema’s en zelfs hele stukken van songs en bij tijd en wijle de zang van de nieuwe zanger, die het geluid van zijn voorgangers niet weet te benaderen, zonder dat de goede man het er nu echt slecht vanaf brengt overigens.
Ik vind het wat tegenvallen allemaal en de krachteloosheid en overvloed aan keyboard maken ook dat het allemaal al snel gaat vervelen. Dat de band nu wat meer in de standaard power- en in de proghoek terecht is gekomen, zorgt er misschien wel voor dat er een nieuw publiek wordt aangesproken. Maar mij spreekt het op deze manier allemaal wat minder aan.
Tracklist:
- As you Fall
- M.A.D.
- Dawn
- The Hunt
- The Legacy Suite
- Out The Edge
- Day of the Changes
- Through Heat and Fire
Chapter One: Trapasso – Exequies of the formal sphere
Chapter Two: Rovina – The neverending night
a. Of pain and Disgrace
b. To an Endless Devotion
c. Inferis Armata
d. Two Minutes Hate
e. The Legacy
Chapter Three: Vendetta – A new Dawn
Line-up:
- Dario Cascio – Vocals
- Simone Campioni – Guitars
- Valerio Castorino – Keyboards
- Dario D’Allesandro – Bass
- Claudio Diprima – Drums
Links: