Er wordt flink wat geRaptured in metalland. De bekendste Rapture tot nu toe was voor zover ik weet het Finse melodeath/doom gezelschap met die naam. Daar zou wel eens verandering kunnen in komen. Rapture uit Griekenland doet namelijk een poging om die troon te veroveren. Ze maken deathrash, met gekruiste armen. Ook in de andere bands waar de leden actief in zijn is dat verplichte kost. Paroxysm of Hatred is het tweede album van de band.
Paroxysm: any sudden, violent outburst; a fit of violent action or emotion. Voor wie het nog niet wist. Geweld dus, in al zijn thrashvormen. Deze heren spelen wat ze zelf beleefden in hun jeugd: oude Kreator en Sodom, Altars of Madness Morbid Angel, Massacre & Massacra, Duitsland en Amerika samen, gespeeld door Grieken. Het is in feite niets meer dan retrothrash, die er net iets authentieker uitziet dan de zoveelste trendy Exodus-kloon. Het feit dat er een paar scherpe blackend randjes en kantjes aan te vinden zijn (Necrophobic, Nifelheim) helpt natuurlijk ook om evil ende true over te komen, ook al wordt het nooit demonisch of obscuur op tekstueel vlak (de te verwachten maatschappijkritische lyrics zijn weer van de partij).
Geen uitschieter, zoals gezegd enkel voor retrothrashers of mensen die keihard blijven steken zijn in de jaren tachtig (en die hebben wellicht geen internet).
Score:
73/100
Label:
Memento Mori, 2018
Tracklisting:
- Thriving on Atrocity
- Vanishing Innocence
- Redemption Through Isolation
- Paroxysm of Hatred: Procreation
- Misanthropic Outburst
- Taken by Apathy
- Quintessence of Lunacy
- Paroxysm of Hatred: Revelation
Line-up:
- Stamatis Petrou – Bas
- Nikitas Melios – Gitaar
- Apostolos Papadimitriou – Gitaar, keel
- Giorgos Melios – Drums
Links: