Thornus – Autumn Whispers
‘Autumn Tears’ is de eerste demo van deze band uit Boxmeer. Thronus werd
opgericht in 1998 het siert ze dat ze uitgebreid de tijd hebben genomen om aan
nummers te schrijven, een zeldzaamheid (tegenwoordig wil iedere band het al gaan
maken na een jaartje oefenen).
Hoe dan ook, ‘Autumn Tears’ is een demo om trots op te zijn. Vijf nummers
(inclusief intro) lang weet de band mij te boeien en dat kan niet van iedere
demoband gezegd worden. OK, het obligate intro, ‘3rd millenium’ doet me op zich
weinig en verraadt ook eigenlijk nog niks over stijl (net zo min als de bio
trouwens), maar als de band de eerste tonen van ‘Within Closing Eyes’ inzet ben
ik eigenlijk al verkocht. Het nummer zet meteen de toon met een aantal tegen
(Engelse) doom aanleunende openingsriffs, waarna de band er een lekkere
tempoversnelling tegenaan gooit die mijn enigszins doen denken aan het Belgische
Oceans of Sadness. Het hele nummer blijft lekker up-tempo, maar de belangrijkste
troef is hier toch wel de zang van Brechtje van Doorn. Geen theatrale kwelerij
zoals Within Temptation en aanverwanten, maar een oprechte stem die meteen
duidelijk maakt hoe de zaken in elkaar zitten. Criticaster zullen misschien
zeiken dat de stem heel af en toe wat toonvastheid mist, maar mensen, het gaat
hier pas om een demo. Groeireserve genoeg dus en trouwens: als ik denk aan hoe
de akoestische radioversies van Within Temptation klonken, dan ik dit wel nog
een streepje beter. Goeie arrangementen in de zanglijnen trouwens.
Enfin, ik zou bijna vergeten dat er ook nog andere nummers op deze demo staan.
Het navolgende ‘Autumn Days’ zit qua opbouw eigenlijk een beetje hetzelfde in
elkaar: traag beginnen en dan opeens uit de startblokken schieten. Meer van
hetzelfde dus? Neen, want het klinkt compleet anders naar mijn idee. Slepender,
breder van aanpak dan het eerste nummers, maar niettemin even goed. Het nummer
dooft op het einde langzaam uit. Ook hier denk ik bij het keyboardwerk weer even
aan Oceans of Sadness en aan een andere Belgische band, namelijk Sengir (dat
geldt trouwens ook voor het eerste nummer).
‘Thorns’ is van een heel ander allure. Ik vermoed dat dit een beetje het ‘magnum
opus’ van de band is, want het is op zich een vrij pretentieuze song. Zowel de
sfeer als de muziek worden hier heel subtiel opebouwd: van sereen naar
aanzwellend en dan weer terug. Eén gevoel overheerst in dit nummer:
zwaarmoedigheid…
Dat gevoel is ook wat het laatste nummer, ‘(You Make Me) Die Inside’ overheerst.
Het lijkt wel of alle zonden van de wereld op de nek van dit ene bandje zijn
zijn geschoven. Deze afsluiter klinkt trouwens ook weer ietsje anders dan de
rest van de songs en dat is belangrijk. Het bewijst dat de band gevarieerde
nummers kan schrijven en toch een consistente sound weet aan te houden.
Rest mij nog één iets te behandelen: de sound. De band herhaalt verschillende
keren dat dit een demo is opgenomen onder de term ‘no-budget’. Men lijkt zich
hiervoor zelfs bijna te willen verontschuldigen. Waarom is me niet geheel
duidelijk. Het gaat immers om de muziek en die is wat mij betreft prima en ook
de mix is naar behoren. Niet zo bescheiden dus heren en dame.
Ik eindig dan ook met een oproep aan alle platenmaatschappijen die dit eventueel
lezen: ”Teken deze band! Het is uw plicht!”
Tracklisting:
- 3rd Millenium
- Within Closing Eyes
- Autumn Days
- Thorns
- (You Make Me) Die Inside
Links: