Blackened rock ‘n roll met stonerinvloeden. Zo werd het derde album Downfall van Thonian Horde aangekondigd. Die omschrijving klopt als een bus voor deze band uit Maryland in de Verenigde Staten. Het album brengt een wat kneuterige vorm van rock ‘n roll waarbij er een zwarte saus is toegevoegd, die met name op de vocalen en zo nu en dan in een specifieke riff, duidelijk naar voren komt.
Het is potverdorie indrukwekkend met wat voor tempo deze band muziek uitbrengt. In 2016 kwam het debuut Thonian Horde uit, gevolgd door Inconnu in 2017. Slechts twee jaar later ligt nummer drie weer klaar om zwartgalligheid te verspreiden in deze vredige wereld. Dat betekent niet dat de band er met de pet naar gooit. Kwalitatief prima werk wordt geproduceerd. Dikke riffs met rommelige rock ‘n roll drums en blackmetalvocalen.
The Narcissist is het beginpunt. De productie is modern primitief (snap je) en de melodieën worden benadrukt. Een vrij standaard couplet loopt al snel uit de hand tot blastbeats en spetterende solo’s. Het is een beetje apart deze combinatie en de overgangen zijn wat ‘hak op de tak’. Cold Blooded Hypocrisy begint met een kakofonie van jewelste, en schiet daarna vol in de aanvalsmodus. De aanval gaat door met serieuze riffs en rock ‘n roll drumwerk. Black metal die de pan uit swingt. Je hoort het niet dagelijks.
Gremalkin lijkt van een Kverlertakalbum te zijn weggelopen. Meer groove nu, en een lager tempo, om weer even op adem te komen. Een poes is ingehuurd om wat te miauwen. Gremalkin is immers een oud-Engels woord voor een oude vrouw met een slecht humeur. De letterlijke vertaling is: ‘grijze poes’. Zo leer je nog eens wat van een review. De kat wordt muzikaal overgenomen door de gitaar naarmate het nummer vordert. Avantgarde gitaarpingels laten horen dat deze band een behoorlijke dosis creativiteit in de zak heeft zitten en die maar wat graag uit de zak haalt en er vrolijk mee in het rond strooit. Oké, niet alle hooks zijn even goed, maar er zit genoeg materiaal tussen om van te genieten. Een dikke stonerriff wordt als laatste opgediend.
Het is teveel rock ‘n roll voor black metal en teveel black metal voor rock ‘n roll. Het is geconcentreerde muziek: veel riffs en variatie maar ook wat vreemd. De band kan mij niet overtuigen dat al deze nummers voldoende doordacht zijn. Niet alle ideeën zijn even sterk uitgewerkt, terwijl er wel potentie in zit. De nummers hebben qua structuur en zanglijnen verbetering nodig. Het riffwerk is bij vlagen van dergelijke kwaliteit, dat dit het geheel flink omhoog trekt. Voor hen die houden van Averse Sefira of Vreid, is dit mogelijk interessant. Luistertips: The Narcissist, Cathedral Spire Chaos Theory Magick.
Score:
72/100
Label:
Grimoire Records, 2019
Tracklisting:
- The Narcissist
- Cathedral Spire
- Cold Blooded Hypocrisy
- Gremalkin
- Hymn to Lilith
- Chaos Theory Magick
- Bring the Pain
- Brickstorm
- Pan 131
- Downfall
Line-up:
- Ron “Fezz” McGinnis – Basgitaar, Vocalen
- Darren “Dirty” Waters – Gitaar
- Dan “D-Mize” Mize – Gitaar
- Tyler “The Beast” Lee – Drums
Links: