They Came From Visions – The Twilight Robes

Geschreven door op 27-05-2024 om 19:49.

De inspiratie die deze Oekraïense band vormt is afkomstig van bands als Wiegedood en Yellow Eyes, gecombineerd met de nodige folk, film en invloeden uit games. Het opnameproces van het anonieme drietal achter de band They Came From Visions was een bijzondere, doch angstige ervaring, omdat dit plaatsvond tijdens het voortdurende conflict waarover al zoveel is geschreven. Alle emotie, woede, pijn en bijbehorende sentimenten zijn daardoor onderdeel geworden van deze tweede volwaardige plaat The Twilight Robes. Het debuut uit 2020 met de titel Cloak of Darkness, Dagger of Night is voor mij om onduidelijke redenen niet op de burelen van Zware Metalen terecht gekomen.

In een kleine drie kwartier loodst de band ons door een zevental nummers heen. The Twilight Robes trapt daarbij af met het etherische folkintro Lughnasadh, iets wat we wel vaker bij dit soort Oost-Europese bands horen. Maar zoals verwacht slaat bij aanvang van Equinox Ablaze al direct de vlam in de pan. Het is blasten geblazen, onder invloed van een enkele melodische gitaarriffs en even laten de penetrante krijs. Een opvallend verstaanbare krijs weliswaar. Het trio schakelt tijdelijk terug om zo ook wat van de folk-elementen naar voren te brengen. Rustige samenzang en een tokkelende gitaar vullen de ruimte om daarna zo stilletjes aan het tempo weer om te voeren. En zo is er sprake van een heroïsche, epische invulling waar u maar net voor in moet zijn. Het plaatje voldoet dan ook volledig aan de vooraf geschetste verwachtingen die we zo bij een folkblackmetalband hebben. Burning Eyes Blackened Claws gaat eigenlijk op dezelfde voet verder, maar weet nog eens extra te imponeren door het bijzondere gitaarwerk. Ik meen een soort tremolo lead te ontwaren, die zo na twee minuten wordt ingewisseld voor een melodische lead. Het tempo is in de beginfase behoorlijk hoog, waarna de band ruimte maakt voor een wat rustigere, aangrijpende fase. Mooi en hard tegelijk. Ik snap de genoemde referenties wel vanuit de eerste alinea, de agressie en de sturing van de nummers is duidelijk meer in het verlengde van Wiegedood, terwijl de sfeer meer aansluit bij het mysterieuze Yellow Eyes.

 
Verder valt de intense krijs aan het begin van Petrified Immortality nog op. Het nummer zelf is mooi uitgebalanceerd en verhalend van aard. De felle passages en de dramatische eindklank blijven mij nog het meeste bij. Het ruwe, genadeloze The Sign Of Damnation met evengoed veel melodische aspecten is daarna misschien wel één van de beste nummers, al doet het afsluitende titelnummer er niet veel voor onder. Twilight Robes swingt dan ook de pan uit, maar laat ook bijzonder snelle en agressieve stukken black aan de oppervlakte komen. Dat gaat eigenlijk op voor de gehele plaat, die de rustigere folk-passages niet constant naar boven laat komen, maar dikwijls als kortere onderbreking. Onder de streep is dit een aanbevelingswaardig album voor de kenners en liefhebbers van het genre!

Score:

80/100

Label:

Eisenwald, 2024

Tracklisting:

  1. Lughnasadh
  2. Equinox Ablaze
  3. Burning Eyes Blackened Claws
  4. The Blissful Defeat
  5. Petrified Immortality
  6. The Sign Of Damnation
  7. Twilight Robes

Line-up:

  • Voice of the Deep – Bas
  • Voice of Gloom – Gitaren, drums
  • Voice of Misery – Vocalen

Link: