Thee Merry Widows-The Devils Outlaws
People Like You Records, 2008
Amerika’s eerste all female psychobilly band heet Thee Merry Widows, zegt de biografie van de band. Ik denk dat er in de rest van de wereld ook niet veel van dergelijke bands te vinden zijn. Ze combineren volgens eigen zeggen verschillende muziekstijlen, zoals psychobilly, punk, garage en surf en dat klinkt veelbelovend. De uit vijf vrouwen bestaande band heeft veel getourd en klinkt ervaren. In 2006 werd in de USA al een cd uitgebracht, die in 2007 ook in Europa werd gelanceerd door People Like You. Verder is werk van de dames te vinden op diverse compilaties. Maar nu is het dus tijd voor een brandnieuwe schijf.
Aan het geluid dat Thee Merry Widows produceren moet je even wennen. Het moet je ook wel liggen. Simpel van opzet en dicht bij de basis, wat vlak ook, qua geluid en productie. Op de drums na is ook het instrumentgebruik nogal simpel, maar dat past wel bij de Punkabilly die wordt gespeeld. Voor de echte rockabilly fans valt nog wel even te melden dat er dus een heuse contrabas wordt gebruikt en dat klinkt wel heel prettig hoor! Als we de nummers op deze cd doornemen, dan klinkt The Devils Outlaw heel lekker, waarbij vooral de diepe vrouwenstem (zo eentje die teveel whisky heeft gedronken!), opvalt. Het tweede nummer Nighstalker is weinig aansprekend, vooral door het saaie drumwerk. Dat wordt maar gedeeltelijk goed gemaakt door het meeslepende gitaarwerk. The Howl lijkt een voortzetting van het vorige nummer, maar drumster Andrea zorgt voor wat aangename afwisseling. Ze beheerst de down and upstroke (een drum-techniek waarbij je vanuit de polsen speelt op bijvoorbeeld een bekken, niet je eigen bekken maar het instrument.) erg goed. Elena’s Empty Tomb is een mid-tempo nummer met pakkend refrein.
In het volgende up-tempo nummer The Bride volgen de gitaren de zang bij het refrein. Daarbij schiet de zang van Miss Eva von Slut jammerlijk tekort, ze kan de hoge noten duidelijk niet aan. I Want ‘Em Dead is voor mij vooral een lekker nummertje om rijdend in de auto te beluisteren. Death City USA heeft vooral een lekkere baspartij. De bas van Jenna Ferocious snort heerlijk weg! Snakebite Kinda Love is swingend en kort en kan als toegift bij optredens dienen. Drumster Andrea laat eindelijk weer echt iets van zich horen in Theatre of Blood. Daniel deLeon is gastzanger bij het volgende nummer Rember Me . Eva probeert wederom hoog te zingen, maar ook bij deze ballad slaagt ze daar niet in. Het volgende nummer is vooral opvallend qua tekst. My High Heels heeft wat SM invloeden en doet me denken aan een andere vrouwenband die ook probeerde om women power aan de man te brengen, eerder lachwekkend dan grappig. Het laatste nummer Varla is niet echt bijzonder. Alleen de solo van Nishone doet me nog wat opleven.
Alles bij elkaar genomen is de cd goed geproduceerd en de verschillende instrumenten en zang komen goed tot hun recht. Toch is het allemaal wat te vlak en te weinig boeiend. Deze band hoort thuis op een podium, met een flinke slok drank er bij. Op cd komen ze niet echt tot hun recht.
Tracklist:
- The Devils Outlaw
- Nightstalker
- The Howl
- Elena’s Empty Tomb
- The Bride
- I Want ‘Em Dead
- Death City USA
- Snakebite Kinda Love
- Theatre Of Blood
- Rember Me (featuring Daniel deLeon of Rezurex)
- My High Heels
- Varla
Line up :
- Mistress Mandy – Rhythm Guitar
- Nishone – Lead Guitar
- Miss Eva von Slut – Vocals
- Jenna Ferocious – Upright Bass
- Andrea – Drums
Links: