De band The Wraith staat te popelen om zijn debuut uit te brengen. De mannen komen uit Los Angeles, of zoals de Spanjaarden zeggen: Los Angeles. Gloom Ballet is de titel, deathrock het genre. De band zit dus dicht bij het vuur. In Los Angeles onstond immers het deathrockgenre. Voor hen die het niet kennen: denk aan een mix van 80s (post-)punk, rock en gothic. Denk aan de bands Samhain, Blitz, en wat verder daarvandaan een band als Ghost.
Als ‘wohoho’-geroep jou blij maakt, heb ik goed nieuws voor je. Laten we niet overdrijven trouwens, eigenlijk staan er hooguit twee interessante nummers op deze plaat die de middenmoot ontstijgen. De rest is inwisselbaar en eentonig. Opener Gloom Ballet laat de potentie van de band horen. De opbouw, de enorm catchy gothic hook en ditmaal treffende vocalen, klinken als de jackpot. Als de vocalist met een wat ruiger stemgeluid zingt, komt hij het beste uit de verf. Wat jammer dat het album vervolgens verzandt in slappe aftreksels van dat nummer. De melodie haalt nergens meer datzelfde niveau. De vocalist heeft grote moeite om iets anders dan ‘woho’ te zingen, en in elk refrein zijn laatste woord een toontje lager te zingen. Hoewel de individuele songwriting dik in orde is, wordt het op een volledig album als dit gewoon wat zouteloos.
Prevail heeft nog een aardig refrein in de aanbieding met een goede opbouw daarnaartoe. Het klinkt een stuk militaristischer dan de andere nummers met punkdrums en veel geklap op de snaredrum. Pyro weet pas te overtuigen in de laatste dertig seconden, waar het nummer afsluit met een apotheose die lekker doorhakt. Het Piano Interlude is nergens voor nodig, het maakt de drang om nummers te skippen alleen maar groter. Devil’s Serenade start veelbelovend, maar het eerste couplet is een teleurstelling. Helemaal wanneer er nog een dame op de achtergrond meezingt. Het refrein is weinig onderscheidend en het is te simpel en ligt teveel voor de hand. Jammer, want die vrouwenzang nodigde net uit tot wat spannenders. De mannelijke zang is, tegen de tijd dat je hier bent aanbeland, saai geworden. Telkens weer hetzelfde riedeltje…
Een band die potentie heeft, maar op dit album in mijn ogen teveel nonchalante en luie keuzes maakt. Het doet mij persoonlijk weinig doordat het allemaal zo gelijkaardig is. Muzikaal zit dit echt niet slecht in elkaar, en de songwriting is prima maar het is voor mij teveel van het goede/zelfde. Luister de nummers Gloom Ballet en Prevail, want die zijn vet.
Score:
63/100
Label:
Southern Lord Records, 2019
Tracklisting:
- Ballad of Aeon
- Wing of Night
- Prevail
- Toil
- Of the Earth
- Pyro
- Interlude
- Devil’s Serenade
- I Expire
- Gift of Suffering
- Barbed Wire Somber
- Can Not Die
Line-Up:
- Davey Bales – Vocalen
- Kaz Alvis – Gitaar
- Jef Pauly – Drums
- Paul Rogers – Bassist
Links: