The Suffering Hour – The Cyclic Reckoning

De ferociteit van een band en het creëren van een compacte geluidsmuur is niet altijd recht evenredig aan het aantal leden dat diezelfde band telt. Drie lijkt hierbij in de metalwereld scheepsrecht te zijn om voldoende gebulder te kunnen veroorzaken, denken we maar aan bands als Immortal of dichter bij huis Wiegedood om slechts twee driekoppige hellehonden bij naam te noemen. Het drietal genaamd The Suffering Hour blijkt over evenveel talent te beschikken om atmosferische, blackened death metal ten gehore te brengen. Origineel nog maar pas opgericht in 2013 als een thrash metalband, gooiden de heren al gauw de koers om en kozen de kant van de blackened death metal met het debuut in 2017 getiteld In Passing Ascension. 

The Cyclic Reckoning schept dus wel enige verwachtingen om te zien of dit trio consequent, kwalitatieve platen zal blijven afleveren. Vrij snel wordt echter duidelijk dat de heren de meer experimentele kant van het black metalspectrum wensen in te duiken, getuige hiervan de bijna surf-rockachtige riffs, u leest het goed, die het openingsnummer Strongholds Of Awakening ondersteunen. Vrees niet, je waant je niet meteen op een zonnig strand met een cocktail bij de hand, maar eerder in een donkere uithoek ver voorbij ons zonnestelsel zwevend langsheen onbekende planeten. Het zijn net deze verrassend fris klinkende riffs in samenvoeging met de typisch beukende drums en bas, eigen aan black en death metal, die van The Suffering Hour een interessant beestje maakt. Niet alleen deze gewaagde, bijna frivole keuze, maar eveneens de progressievere en zelfs psychedelische uitspattingen passeren de revue.

Begrijp me niet verkeerd, de basis van black en death metal blijft nog steeds de plak zwaaien, zij het als waardige basis van waaruit verschillende kanten opgegaan wordt. Productiegewijs is de mix trouwens perfect afgestemd, zodat zowel de diepe grunts klinken alsof ze uit een donker hol komen gekropen, terwijl bas en drum voor de nodige dreiging zorgen en de atypische riffs niet lachwekkend doorheen dit alles op je afkomen. Het belangrijkste aspect bij het beluisteren van atmosferische black blijft uiteraard het kunnen scheppen van een unieke sfeer. Laag getunede gitaren zijn dan misschien eerder de regel in de regionen van de blackened death, The Suffering Hour bewijst dat hoge tonen eveneens spookachtige gevoelens kunnen opwekken. Met nummers die overigens vlotjes de kaap van de zes minuten overschrijden en bovengenoemd feit dat The Suffering Hour  unieke elementen op een meesterlijke manier incorporeert, weet je dat het op dat vlak goed zit.

The Abrasive Black Dusk Part II klinkt bij aanvang als een post-metal song en neemt je mee op sleeptouw alvorens het gaspedaal in te drukken. Het zijn overigens niet alleen de gitaren die lof verdienen, want de drumpartijen tijdens dit nummer wisselen zo vlot tussen hevige blastbeats en trager, ritualistisch geroffel dat ze evenzeer een vermelding waard zijn. Obscuration, zoals de titel al laat vermoeden, is het snelste nummer van de plaat hoewel hier en daar gekozen wordt om op het juiste moment even gas terug te nemen en bijna een stilte in te lassen. Het is niet zomaar op je inbeuken om je compleet murw te slaan, maar een doordachte compositie alvorens over te gaan tot het sluitstuk van de plaat.

The Foundations Of Servitude zal je niet gauw even opleggen tenzij je er nodige tijd voor kan nemen. Ruim zestien minuten lang geeft de band nog eens een overzichtje van alles wat deze plaat zo indrukwekkend en uniek maakt. Hevige passages afgewisseld met psychedelische riffs en opzwepende drums, zonder in te boeten aan melodie. Het nummer weet op de juiste momenten voor de nodige afwisseling te zorgen, zodat het nooit gaat vervelen, wat een kunst is als je een nummer van zo’n lengte in elkaar flanst. Zestien minuten beuken kan uiteraard ook leuk zijn, maar de afwisselingen zorgen ervoor dat elke nieuwe passage zijn bravoure verdient en extra intens binnenkomt.

Enige puntjes van kritiek die ik kan uiten bij dergelijk kwalitatief werk is dat vijf nummers misschien niet meteen iedereen tevreden zal stemmen. Maar dan spreken we echt al over mierenneukerij. Het voelt eerder alsof dit een doordachte keuze was om de luisteraar niet het gevoel te geven dat er teveel op je afkomt en er te lang mee doorgegaan wordt. Dosering kan soms wonderen doen. Daarnaast zijn er nagenoeg geen solo’s te bespeuren op het album, hoewel ik niet vermoed dat daar iemand op zat te wachten bij de vermelding blackened death metal, toch?! Al bij al kan ik jullie enkel aanraden deze band een welverdiende luisterbeurt te geven en zelfs al ben je niet meteen verkocht, je zal snel de drang voelen om de play-knop na een eerste luisterbeurt opnieuw in te drukken.

Score:

95/100

Label:

Profound Lore Records, 2021

Tracklisting:

  1. Strongholds Of Awakening
  2. Transcending Antecedent Visions
  3. The Abrasive Black Dust Part II
  4. Obscuration
  5. The Foundations Of Servitude

Line-up:

  • DgS – Zang, Bas
  • IsN – Zang, Drums
  • YhA – Zang, Gitaar

Links: