The Prestige – Black Mouths
Basement Apes Industries, 2012
”We don’t play deathcore”, zeggen de Fransmannen van The Prestige op hun online promotiegelegenheden; en daar hebben ze helemaal gelijk in. Dit is (post)-hardcore zonder fratsen. Het enige dat op Black Mouths telt is agressie gepaard met climaxerende impulsen, gehuld in een natuurgetrouw geluid.
Hardcorefans zullen hier zeker voor warmlopen, want ondanks dat er niet al te veel originaliteit op dit album te vinden is, weet The Prestige een eigen smoel te creëren. De track Burn Down Vegas viel me na één luisterbeurt al op door de heerlijke breaks (nee, geen breakdowns). Met een zanger die zijn frustraties heeft omgezet tot de welbekende longen die uit het lijf worden geschreeuwd, zal dit eerder de jongere hardcoreliefhebber dan de oude rot in het vak aanspreken, maar dat neemt niet weg dat The Prestige hier een tiental nummers tot een sterk geheel heeft gesmeed. Met Pluie krijg je een rustmoment waar je keihard uit wordt ontwaakt door het nummer dat volgt. Zie het als een soort The Dillinger Escape Plan, maar dan rechttoe rechtaan.
Kortom, niks mis met deze band. Niet bijster origineel, maar wel krachtig en eerlijk. Productietechnisch zit het ook meer dan snor, met in de hoofdrol die droge snare doorheen die beukende gitaarmuur. Dit alles zorgt gewoonweg voor bestaansrecht. The Prestige mag er wezen. Het zoete Hooks And Lips had alleen achterwege mogen blijven.
Tracklisting:
- The Truth
- Burn Down Vegas
- Ballroom
- Crane Flies
- Pluie
- The Never Ending End
- Forward
- Backward
- A Thousand Trees In My Closet
- Hooks And Lips
Line-up:
- Alex Diaz – Vocals, Guitars
- Raphael Jassin – Guitars
- Thibaut Cavelier – Drums
- Julien Bouladoux – Bass
Links: