De Italianen van The Moor maken sinds 2012 progressieve rock en metal. De band bestaat uit vier heren die nu toe zijn aan het derde volwaardige album met de titel Ombra. Het is tevens pas de eerste passage op de burelen van Zware Metalen, vraag mij niet waarom. De muziek zelf is naast orkestraal dus ook progressief en neigt op momenten naar death metal. Hierdoor zouden fans van zowel Gojira, Soilwork, Evergrey, Katatonia als Dark Tranquillity er mee uit de voeten kunnen. Althans dat is wat in de promopraat staat beschreven.
Elf nummers in maar liefst drie-en-zeventig (!) minuten telt dit flamboyante album. Nou, de heren hebben in ieder geval ideeën genoeg met een dergelijke speelduur, is mijn eerste voorzichtige conclusie. Na de intro hoor ik dan als eerste en al vrij snel veel diversiteit in de vocalen, tempowisselingen en smaakvol gitaarwerk. Dat laatste met name op het gebied van solo’s, met als meest aansprekende voorbeeld het nummer Illuminant. Vanaf het vierde – en tevens titelnummer – worden alle opvolgende nummers ook nog eens een paar minuten langer. We horen van alles voorbij komen qua progressiviteit, taalgebruik (ja ook Italiaans, dat moet u dus wel trekken), cleane gezangen en brute grunts. Het drumwerk is over het algemeen getemporiseerd, maar bij momenten ook een stuk feller. Dit zijn dan de deathmetalinvloeden binnen het geheel, tezamen met de grunts (uiteraard). En toch klinkt het alsof de nummers voornamelijk om het gitaarwerk heen geschreven zijn. Op zich logisch want in de meeste gevallen begint een schrijfproces wel met de gitaarriffs.
De eerste drie nummers bevallen mij goed, maar laten nog niet de ware potentie van deze band aan de oppervlakte komen. Het titelnummer heeft iets aangrijpends, deels veroorzaakt door de warme zangstem, maar ook wel door de nodige melodramatische integratie van de gitaren en bas. De afwisseling tijdens Lifetime Damage is bijzonder groot, waarbij de synthesizer en de drums de boel vakkundig bij elkaar houden. De hele flow van zacht(er) klinkende rock en de wat ruwere metalpassages is voor mij persoonlijk erg goed te doen. De heren zijn zodoende ook werkelijk in staat om een verhaal te vertellen, in het bijzonder tijdens dit nummer, maar ook tijdens de andere, wat meer langgerekte nummers.
Concluderend is Ombra niet uw meest gemiddelde progressieve deathmetalplaat. Het ene moment krijgt u dan ook meer het gevoel wat een luisterplaat geeft, het andere moment zorgt het stevigere werk voor wat headbangmomentum. Evengoed is het door de lange speelduur best wel een uitdaging om alles goed te kunnen vatten, waardoor dit bij uitstek muziek is die even moet rijpen. Bij mij waren er drie luisterbeurten na elkaar nodig voordat ik ook maar een letter op papier kon zetten. Door de genietbaarheid van de nummers onderling heb ik het album inmiddels veel vaker geluisterd. Op zich zelf is dat al een veelzeggend feit, wat dan ook onderstaande score oplevert.
Score:
83/100
Label:
Inertial Music, 2024
Tracklisting:
1. Intro – Il Tema dell’Ombra
2. The Overlord Disease
3. Illuminant
4. Ombra
5. This River Spoke
6. Lifetime Damage
7. Withered
8. Our Tides
9. Passage
10. Vitreous
11. Thirst
Line-up:
- Enrico “Ukka” Longhin – Vocalen, gitaar, synths
- Davide Carraro – Gitaar
- Massimo “KKTZ” Cocchetto – Bas
- Edo Sala – Drums
Links: