Zweden, hier zijn we weer! Ditmaal is het de beurt aan de deathmetalveteranen van The Crown met inmiddels hun elfde studioalbum, getiteld Royal Destroyer. Uiteraard verwacht ik razende en furieuze death metal, met een vleugje melodie en een scheutje thrash metal hier en daar. Het album Deathrace King is mij ook altijd bijgebleven en staat nog steeds zo nu en dan aan. Halen ze met dit elfde album nog steeds dat verpletterende niveau?
Het begint met misschien wel het meest harde intronummer op een album dat ik ooit heb gehoord. Baptized in Violence raast als een tornado over je heen met blastbeats, een zeer snel ritme op de gitaren en een haast blaffende zanglijn, zo snel dat Johan de woorden er uitspuwt. Wat een bak geweld en wat een binnenkomer, zeg! Niet alleen de muziek straalt kracht en geweld uit, maar ook de titels. Zo is nummer twee, Let The Hammering Begin!, ook zeker niet mild en blijft de gashendel bij Motordeath ook vol opengedraaid. Ademhalen mogen we bij Ultra Faust, dat bijzonder kalm begint (nog steeds mid-tempo, maar toch). Ha, maar schijn bedriegt! Na de eerste minuut gaat het tempo al gauw weer omhoog en vliegen de blastbeats je om de oren. En dan de tekst in Ultra Faust: die is geweldig rebels.
Dan de track waarvoor menig nek het zal moeten bezuren van het vele headbangen: Glorious Hades. Een laag tot mid-tempo nummer, maar dan wel met een flinke laag dubbele kickdrums eronder. Een stompend ritme en een heerlijk melodieuze leadriff op de gitaren maken samen met de brute zang en stevige drums dat dit nummer erg prettig wegluistert. Full Metal Justice gooit het tempo weer omhoog, heeft een paar heerlijke gitaarsolo’s en stoomt de luisteraar klaar voor het volgende hoogtepunt op het album: Scandinavian Satan. Dat is er zo één om heerlijk de titel mee te blèren. Goh, ben je net bijgekomen van een ontzettende beukplaat, staat de volgende favoriet alweer klaar om je omver te blazen! Devoid of Light start met wat indrukwekkende fills en onheilspellende gitaren, maar de melodie, drums en zang die er inklapt na twintig seconden is toch een partij smerig! De vibe die ik hier krijg is old-school Morbid Angel. Weer zo’n nekkenbreker (want headbangen, enzo).
Het laatste deel van het album heeft ook nog wat verrassingen en een stukje akoestisch gitaargepingel dat toch wel heel bijzonder klinkt. Ik heb het over de track We Drift On: een meeslepende en melodieuze deathmetalwals. Zeker een lekker nummer, maar dat stukje akoestische gitaar rond de eerste minuut lijkt vals te klinken? Of het geluid vervormt door de gitaareffecten die hier overheen zitten. Ben ik nou gek, of..? En ja, dat is een inkoppertje, dat weet ik. Nog even wakker blijven met Beyond the Frail, dat met tweehonderd kilometer per uur op je af komt (wat een stamina heeft die drummer, zeg!) en dan sluit Absolute Monarchy het album nog even af in een krappe doch brute drie minuten.
En haalt het de legendarische status van Deathrace King? Nou, nee dat niet. Neemt niet weg dat The Crown opnieuw een ijzersterke, furieuze plaat neerzet vol metalgeweld. Ontzettend energiek, tof gitaarwerk, een brute zang, een drummer met een oneindig uithoudingsvermogen: dat is het recept dat van Royal Destroyer een prima elfde album maakt. Een extra notitie die ik graag wil maken is dat ik het enorm waardeer dat er hier en daar nog wat schoonheidsfoutjes lijken te zitten (lees: hier en daar een gitaardemp die niet zuiver is gedempt, feedback van een flink distorted gitaar, een noot op een fret die net niet lekker is ingedrukt). Het zijn minuscule schoonheidsfoutjes die juist toevoegen aan het karakter van de plaat.
Ruim vijfenveertig minuten aan bruut geweld, gruwelijke riffs, gierende gitaarsolo’s en nekpijn aan het einde van de rit. Wat een prachtige herrie hebben de heren weer geproduceerd! Ik hou er van en ik denk menig liefhebber van de band en het genre ook wel. Zeker aanslingeren, die plaat.
Score:
86/100
Label:
Metal Blade Records, 2021
Tracklisting:
- Baptized in Violence
- Let the Hammering Begin!
- Motordeath
- Ultra Faust
- Glorious Hades
- Full Metal Justice
- Scandinavian Satan
- Devoid of Light
- We Drift On
- Beyond the Frail
- Absolute Monarchy
Line-up:
- Johan Lindstrand – Zang
- Robin Sörqvist – Gitaar, zang
- Marko Tervonen – Gitaar
- Magnus Olsfelt – Basgitaar
- Henrik Axelsson – Drums
Links: