The Body – No One Deserves Happiness
Thrill Jockey Records, 2016
The Body, neen, niet dat mens uit die Transformer film. Of Was dat een catwalkmodel? Geen idee, doet er niet toe. The Body, een Amerikaanse sludge band, die al van 1999 actief is, brengt met No One Deserves Happiness misschien wel het album van het jaar uit. Ronduit geniaal is het. Veel meer dan metal.
Wat zeg ik? Het is amper metal. Metal is te bekrompen als noemer voor deze plaat. Het openingsnummer Wanderings doet me denken aan druilerige Triptykon, incluis vrouwelijke etherische zang, in een mix met de zanger van Silencer (falsetto blackmetalscream) en Godflesh industrial die met paukerige slagen gebracht wordt. Volgt u nog? Goed.
Ook het tweede nummer, Shelter Is Illusory, dendert voort op een koude tribalcadans, en achteloos kom je terecht in de schurende noise-distortionverkrachting For You, dat meedogenloos hard je oren teistert met abrasieve en penetrante herrie. WTF?! Terug naar de muzikaliteit met Hallow/Hollow, een bonkerig nummer met een machinale houvast, en opnieuw die niet te geloven hoge heliumscream… Wat gebeurt hier? Wat gebeurt hier toch allemaal??!
Terwijl alles wazig wordt bij het ijzerslijpende hoge geluid op het einde van het vorige nummer, wankel ik Two Snakes binnen. Een nummer dat qua baslijn geïnspireerd zou zijn door Beyoncé… ik vind het niet uit. De onverzettelijke machinale klank doet me onmiskenbaar denken aan Aderlating en nog andere Moriesicofactoren. Ook fans van Chelsea Wolfe dienen deze plaat te checken, en met name de nummers Adamah en The Myth Arc, waarin de zang van de dame op deze plaat grote hoogtes beleeft op een dronerig bed van vibraties. Ik kom in haar plaats meermaals.
Een epische plaat die ongekende proporties moet aannemen qua scores, ook ver buiten Metallandia. Conventieloos, en toch zo geslaagd in zijn opzet. De The Body constructies dwingen de luisteraar tot overgave en onderdanigheid. Hier hebben we allemaal nood aan. No One Deserves Happiness, een les in nederigheid, onderwerping en exhaltatie door middel van subliem georkestreerd lawaai. Niemand verdient blijheid, iedereen verdient The Body.
Tracklisting:
- Wanderings
- Shelter Is Illusory
- For You
- Hallow / Hollow
- Two Snakes
- Adamah
- Starving Deserter
- The Fall and the Guilt
- Prescience
- The Myth Arc
Line-up:
-
Chip King
- Lee Buford
Links: