TesseracT – P O R T A L S

Geschreven door op 29-08-2021 om 22:43.

TesseracT is de laatste jaren een grote band geworden. De Engelse band brengt progressieve metal, maar met een eigen watermerk. Volgens sommige muziekkenners is de sound van deze band het metal van de toekomst. Onzin natuurlijk, maar dat deze band kwaliteit brengt is mij ook wel duidelijk. P O R T A L S is voor alle duidelijkheid geen nieuw album. De band kende net als wij plebs een moeilijk 2020, maar sloot het jaar af door in december een cinematisch sterke show te geven waarbij het beste materiaal van de voorbije tien jaar de revue passeerde. Nu werd deze show dus vertaald naar een live-album en deze ga ik vandaag met jullie bespreken. Ik zag de band nog aan het werk tijdens Alcatraz 2019, maar besloot een hamburger te gaan eten. Deze keer ga ik beter opletten! Beloofd!

Dat ik vertrokken ben voor een lange namiddag is me wel direct duidelijk wanneer ik de tracklist even overloop. Het eerste nummer Of Matter duurt maar liefst veertien minuten en het hele album trekt het maar liefst een uur en vijfenveertig minuten. Goed dat ik geen plannen maakte deze namiddag. TesseracT doorbreekt klassieke patronen, zoveel is duidelijk. Wie laat er nu ook een album beginnen met zo’n lang nummer? Ermee afsluiten oké, maar ermee aanvangen? Of Matter is eigenlijk een EP op zichzelf. Het nummer bevat verschillende kleinere nummers – Proxy, Retrospect en Resist (Altered State, 2013) – samengeknoopt tot één lange ouverture van de plaat. En het bevalt me… het bevalt me echt. Dit had ik niet verwacht. Zeker de laatste minuten van het nummer djenten en bevangen zo lekker dat ik plots wat spijt krijg dat ik deze band niet eerder een echte kans gaf.

Tweede nummer King hakt lekker verder op het voorgaande nummer. Zweverig en toch genoeg geklop met de hamer om zijn luisteraar bij de les te houden. Wat een leuk nummer! Het stond oorspronkelijk op Sonder (2018), maar deze live-versie bevalt me beter dan die studio-opname. Toch is het vooral bij de Conceiling Fate nummers dat de band echt gaat excelleren. Daniel Tompkins’ stem werkt betoverend. Hoge tonen, lage tonen, clean zingen en dan weer iets zwaarder. Dit allemaal live, alsjeblieft! De man levert met deze P O R T A L S een ijzersterke prestatie.

Drummer Jay Postones is niet te horen op deze plaat. De man kon niet aanwezig zijn bij de opnames en dus werd een vervanger ingeschakeld. Deze luistert naar de naam Mike Maylan (van de band Monuments) en moet in deze recensie vernoemd worden want blijkbaar leerde deze drummer speciaal voor dit optreden negentien nummers aan. Dit is er echter niet aan te horen. Hij klinkt alsof hij al sedert 2005 met de band meedraait. 

Door achtereenvolgens Tourniquet (Polaris, 2015) en Beneath My Skin/Mirror Image (Sonder, 2018) te presenteren slaagt de band er definitief in om me mijn mening te laten herzien. Ik zit volledig in het moment. Curieus dit, want ik herinner me nog dat ik enkele jaren geleden Sonder beluisterde en toen vond ik de band en diens muziek heel wisselvallig. Op deze P O R T A L S staan echter geen nummers als het matige Smile, maar enkel het beste wat de band reeds uitbracht. Of toch bijna want van Juno (Sonder, 2018) en Dystopia (Polaris, 2015) loop ik bijvoorbeeld nog steeds niet wild. Cages, Phoenix (beiden Polaris, 2015) en de Of Energy-nummers (Altered State, 2013) trekken het niveau gelukkig snel weer omhoog. Met Eden (One, 2011) staat er zelfs een nummer van de eerste plaat op deze greatest hits. Eindigen doet de band met een sonische boem! Seven Names (Polaris, 2015) is de afsluiter die het album verdient. Prachtig gebracht alweer.

Deze P O R T A L S is een uitstekend album! Het is er niet aan te horen dat dit een live-album is. Het is namelijk zo uitstekend gemixed en opgeblonken dat ieder instrument herkenbaar aanwezig is in het geheel. Zuiver en helder, zoals het normaal hoort op een studio-album. Netjes gedaan hoor. Mijn vorige ervaringen met TesseracT waren minder succesvol. Sonder (2018) en Polaris (2015) deden me weinig omdat er nu eenmaal veel minder interessante nummers op deze platen staan. Een blik op de ZM-recensies van toen volstaat om te zien dat ook mijn collega’s er toen zo over dachten. Deze P O R T A L S heeft dit probleem veel minder omdat de band zijn beste nummers selecteerde om live ten gehore te brengen. Voor iemand die TesseracT minder goed kent is deze plaat dus dé ideale kennismaking. Laat mij trouwens nog een laatste keer vermelden dat dit album volledig en integraal live werd opgenomen. De band bracht bijna twee uur lang het beste van zichzelf en leek op geen enkel moment sporen van metaalmoeheid te vertonen. Respect. Ik neem mezelf voor om toch eens de beelden van dit optreden op te zoeken, want iets zegt me dat dit ook wel de moeite waard moet zijn. En… indien deze band nog eens op een Belgisch festival staat zal ik die hamburger overslaan en gewoon eens gaan kijken. Lijkt me de moeite waard.

Label:

Kscope, 2021

Tracklisting:

1. Of Matter
2. King
3. Concealing Fate Parts 1, 2 & 3
4. Tourniquet
5. Beneath My Skin / Mirror Image
6. Orbital
7. Juno
8. Cages
9. Dystopia
10. Phoenix
11. Nocturne
12. Eden
13. Of Energy
14. Seven Names

Line-up:

  • Alec ‘Acle’ Kahney – Gitaar
  • Mike Maylan – Drum
  • James ‘Metal’ Monteith – Ritmegitaar
  • Amos Williams – Basgitaar & achtergrondzang
  • Daniel Tompkins – Zang

Links: