Tempel – Tempel

De drummer van het Noorse Kvelertak heeft nog een bandje opgericht. Kvelertak is een Noorse band die behoorlijke bekendheid wist te genereren met zijn blackened punk metal. Mooie muziek hoor, laat dat duidelijk zijn. In de band Tempel heeft de beste man zijn twee broers erbij gesleept, en een goede vriend van de familie. Deze cd is de uitkomst van samen spelen, en mag het debuutalbum zijn. Het is opgenomen in een onbekende studio genaamd Røffsound Recordings door ene Vegard Liverød. De mix is verzorgd door Nick Terry, die met name voor rockbands produceert. Die leveren hier een mooi visitekaartje af.

Er moet mij nu toch iets van het hart, voor we verder gaan. Waarom zijn er zoveel bands op deze aarde die albums maken waarvan vooral het eerste nummer lekker is? Dan ben je net voor zo’n album gaan zitten, je denkt: ‘wow, wat een binnenkomer’, en vanaf daar lekt de inspiratie en creativiteit weg als diarree uit een darmkanaal. Waarom?! Maak nu eens een album met alleen maar eerste nummers. De muzikanten snappen zelf blijkbaar ook wat hun beste nummer is, anders begonnen ze het album er niet mee. Knip die onzin er dan uit en lever kwaliteit. Je raadt het al: bij Tempel is dit ook aan de hand.

Het eerste nummer Vendetta is een heerlijk nummer waarbij met name de opbouw naar het einde geweldig is. Het is een gedenkwaardig begin. De drums zijn vrij dominant aanwezig en het is duidelijk wie de beste muzikant op deze plaat is. De riffs en baslijnen zijn degelijk, maar typische middelmaat. Nergens weet een passage echt te boeien of bij te blijven. De zang is leuk, het lijkt op de vocalen in Kvelertak. Ze zijn echter ook wat te schreeuwerig, zoals op Torches. Het is dan zo hard mogelijk in de microfoon roepen. Voor de mensen die hardcore-geschreeuw kunnen waarderen hoeft dat geen probleem te vormen. De verfijning mist helaas wel, en het is wat onstuimig. Cleane zang komt nog heel even om de hoek kijken op onder meer Farewell. Een vreemde structuur wordt aangehouden, waardoor het potentieel niet erg uit de verf komt.

Het drumwerk op dit album is van grote kwaliteit. Het wordt duidelijk dat die klasse niet geheel kan worden bijgehouden in de songwriting, en door de snaren- en schreeuwsectie. Tempel is aardig, maar niet meer dan middelmatig. En toch, dat eerste nummer geeft hoop. Hier kan iets moois uitkomen. Ik ga ze in de gaten houden. Het is duimen voor een album met alleen maar openingsnummers.

Score: 

68/100

Label:

Pias Recordings, 2019

Tracklisting:

  1. Vendetta
  2. Wolves
  3. Uninvited
  4. Afterlife
  5. Confusion
  6. Forest Cemetery
  7. Fortress
  8. Torches
  9. Farewell

Line-up:

  • Inge Haugland Gjermundrød – Vocalen, basgitaar
  • Kjetil Haugland Gjermundrød – Drums
  • Espen Haugland Gjermundrød – Gitaar
  • Andreas Espolin Johnson – Gitaar

Links: