En dan is het moment daar. Na twee jaar oorverdovende stilte verscheen vier dagen geleden opeens het bericht dat Teitanblood nieuw werk uit zou brengen. De weeïgheid in mijn buik overviel me, maar had eigenlijk niet als een verrassing mogen komen. Wat me in ieder geval niet overviel, was het vage geluid van de volledige underground die simultaan ejaculeerde, want ja, dat is wat nieuw werk van Teitanblood doet. Als je van inktzwarte muziek houdt in ieder geval. En teringherrie.
Mocht je nu onbekend zijn met Teitanblood, luister dan eerst even een deel van de culminatie van het werk dat de band heeft verricht tot nu toe. Het album luistert naar de naam Death en dat is (geheel toevallig) ook precies wat je krijgt. Het chaotische, monumentale geluid dat de band gedurende de jaren heeft gecreëerd, bevat de dichtheid van een zwart gat in de anus van Satan en het is fijn om te merken dat hetzelfde ontwikkelingsproces voor ogen wordt gehouden op deze nieuwe EP, genaamd Accursed Skin.
Accursed Skin bevat twee nummers en begint met het gelijknamige nummer. Het is uitzonderlijk dat de muziek zo kenmerkend is dat, ondanks de periode tussen dit werk en het vorige werk én het feit dat in het verleden niet overal in sfeerelementen werden gebruikt, binnen tien seconden maar al te duidelijk is dat het hier Teitanblood betreft. De doomy aanloop die het titelnummer bevat, is naast een van de traagste passages uit de geschiedenis van de band, ook het minst choatische wat de heren hebben uitgebracht tot nu toe. Dit laatste blijkt een kenmerkend element van de EP, want meermaals wordt heftig gas teruggenomen en wordt er een atmosfeer geschept die niet minder agressief en naargeestig is dan het ongebreidelde geweld dat de standaard is, maar de dichtheid van de muziek lijkt te condenseren op een manier die we nog niet eerder hebben gehoord. Mooi voorbeeld hiervan is de brug in Sanctified Dysecdysis, waar we een zowaar pakkend moment te horen krijgen, zij het wel op een wijze die alsnog de trommelvliezen op ongekende manieren brutaliseert.
Misschien denk je “Wat heb ik zojuist gelezen? Dit omschrijft vrij weinig.”. Dat kan kloppen, maar dat betekent ook dat je niet bekend bent met Teitanblood, want het omschrijven van de muziek van deze band is haast onmogelijk. Ja, het is death. Ja, het is black. Maar door een van die beide termen te kiezen, doe je de band tekort, aangezien deze muziek ontstaan is uit de pure oersoep waar die grenzen vervagen. En hoewel ik van rammelende, oldschool death/black houd, is dat ook niet waar je Teitanblood mee kan vergelijken. Dit is een niche in een niche, een schoffering van je positieve gemoedstoestand (als je die al hebt). Want Teitanblood doet met je gemoedstoestand wat georganiseerde religie met gezond verstand doet: het verruïneert ieder greintje dat er nog was.
Label:
Norma Evangelium Diaboli, 2016
Tracklisting:
- Accursed Skin
- Sanctified Dysecdysis
Line-up:
- J – Drums
- NSK – Gitaar, Bas, Vocalen
Links: