Tearabyte – Doom Generation
Locomotive Records (Rock Inc.) – 2007
Voor al diegenen die hun muziek graag simpel en rauw hebben, werd in 1998 Tearabyte opgericht. Dit trio speelt basic old school thrash met doominvloeden. Ze staan vooral bekend om de recht-toe-recht-aan muziek en dito teksten. Geen noot teveel, geen woord teveel. In de jaren dat ze nu bij elkaar zijn, verhuisde de band van los Angeles naar Dallas en bracht alles bij elkaar drie cd’s uit. Twee daarvan, Embrace Oblivion en Gloom Factory haalden ook in Europa de platenrekken. De eerste, Doom Generation, was dat nooit gegund. Negen jaar na de USA release heeft Locomotive besloten om de cd alsnog in Europa uit te brengen.
De reden voor de Europese release van een negen jaar oude plaat is mij niet geheel en al duidelijk en ook na het beluisteren van de schijf, begrijp ik nog niet waarom we op dit moment deze schijf in de schappen krijgen. Wat mij betreft is de band geen topper en Doom Generation geen historisch hoogtepunt en ik zie ook geen Europese tour gepland staan of zo. Nee, begrijpen doe ik het niet en echt razend enthousiast word ik er ook niet van.
Tearabyte sluit naadloos aan bij de Bay Area thrash uit die tijd. Mede door de nogal grof gebekte en rechtlijnige titels en teksten en de stevig doorriffende gitaar worden door platelaar Locomotive de nodige superlatieven van stal gehaald, waaronder vergelijkingen met Slayer en Motörhead. Laten we dan nu maar meteen even vast stellen dat die toch echt in een andere competitie spelen. Dat je met een trio nogal basic bezig bent, moge duidelijk zijn. Dat de songs zich niet lenen voor een verfijnde productie is ook vrij logisch. Maar bij tijd en wijle is het geluid echt slecht. Toch heeft het wel zijn charmes, de zwaar aangezette gitaren en de ruige zangstem doen de headbanger, die in iedere metalhead vescholen zit, af en toe opveren.
Helaas is er weinig variatie te bespeuren en laat de kwaliteit dermate te wensen over, dat het een beetje een brei wordt, als je de schijf achter elkaar afluistert. Laat staan als je dat, net als ik voor deze review, een aantal keren achter elkaar doet. Maar voor de riff en rauw liefhebber valt er toch best wel genoeg te genieten, vooral dan als je dat in stukjes doet. Toch is dit naar mijn idee een kwaliteitsarme en nutteloze release. Typisch geval van jammer.
Tracklist:
- Dark One
- Doom Generation
- Straight Out Of Hell
- Ghastly Friend
- Never Find Trust
- Feeding Frenzy
- Screaming Pigfucker Fom Hell
- Product of My Past
- Shut Up Bitch
- Storm Of Hate
- Final Straw
- Tantra
Line-up:
- Al Mead – Bass/Vocals
- Kevin Mead – Guitar
- Jeff Owens – Drums
Links: