Symphony X – The Odyssey

Symphony X – The Odyssey

Ha, ha, nog niet uit in Nederland en toch een review. Lang leve MP3 en de nieuwsgroepen

(Niet schelden. Ik heb hem al besteld, wat denk jullie wel niet ;-). Eindelijk de

langverwachte opvolger van “V: The New Mythology Suite” nog steeds een van mijn favoriete

CD’s. Natuurlijk had ik de twee MP3’s al gedownload maar dan nu toch de hele CD inclusief

het epische nummer “The Odyssey” dat maar liefst 24 minuten duurt.

De eerste dingen die me opvallen zijn dat de zang van Russel hier en daar een stuk

agresiever klinkt. In het eerste nummer “Inferno” trekt hij goed van leer in de coupletten

terwijl de refreinen weer lekker melodieus en pakkend zijn. Ook de hoge uithalen lijken wel

meer ballen gekregen te hebben. De nummers hebben zowieso af en toe een paar zeer

verrassende dingen in petto. Het derde nummer “Wicked” stopt ineens voor een heerlijke

bluesie brul van Russel.

Tracklisting
01. Inferno (Unleash The Fire)
02. Wicked
03. Incantations of the Apprentice
04. Accolade II
05. King of Terrors
06. The Turning
07. Awakenings
08. The Odyssey
Part I – Odysseus’ Theme / Overture
Part II – Journey to Ithaca
Part III – The Eye
Part IV – Circe (daughter of the Sun)
Part V – Sirens
Part VI – Scylla and Charybdis
Part VII – The Fate of the Suitors/Champion of Ithaca

Het gitaarwerk is wederom van hoog niveau. Misschien dat de niet geoefende luisteraar er af

en toe nerveus van wordt, maar persoonlijk vindt ik de solo’s van hoog niveau. De

slagpartijen liegen er ook niet om, dus het geheel blijft spannend genoeg.

Het album lijkt onmiskenbaar op zijn voorganger. Alleen denk ik dat hij door de gehele linie

wat agressiever is geworden. Het gitaargeluid en de zang dragen hier het meeste aan bij. Ook

vind ik de nummers over de gehele linie spannender dan zijn voorganger, alhoewel ik dat niet

echt verwacht had na de twee gedownloade MP3’s van de site. Om eerlijk te zijn vind ik de

overige nummers een stuk krachtiger en spannender.

Het nummer “The Odyssey” is echter wel redelijk verrassend. Het begint met ondersteuning van

een orkest (of er zijn retegoede samples gebruikt). Daarna echt een prachtig acoustisch en

ingetogen stuk. Verder ontwikkeld zich weer wat herkenbaarder met mooie gitaarstukken erin.

Ook de toetsen soleren er lekker op los. Toch is ingetogen het toverwoord over de gehele

linie. Lekker dragend, slepend en zelfs het einde is mooi ingetogen. Geen heftige climax

maar een mooi einde van het verhaal.

De CD komt naar Nederland op 4 november. Ik ben blij dat ik meteen maar de limited edition

besteld heb. Want dit is echt een toppertje. Power/progmetal van de bovenste plank. Niet te

zoet, niet te standaard, niet te veel gepiel. Gewoon helemaal goed.

Line up:
Guitars – Michael Romeo
Vocals – Russell Allen
Keyboards – Michael Pinnella
Bass – Mike Lepond
Drums – Jason Rullo

www.symphonyx.com