Het maakt werkelijk niet uit hoe je ze opruimt. Zelfs als je denkt ze netjes in het doosje te hebben opgeborgen in plaats van erin te hebben gepropt, zitten die vermaledijde snoeren van de kerstverlichting weer volledig in de knoop. Die snoeren raken echt altijd in de war. Het zou zomaar het gevoel kunnen zijn wat het nieuwe album Ylem van Sunless bij je oproept: ondoordringbaar, volledig in de klit en geen touw aan vast te knopen.
Sunless ligt muzikaal in het verlengde van bands als Gorguts, Pyrrhon en Ulcerate; er staat je dus progressieve, technische death metal vol dissonante, experimentele en avant-gardistische bokkensprongen te wachten. Net als bij eerdergenoemde bands doe je er bij Sunless wijs aan om er even goed voor te gaan zitten en jezelf de tijd te gunnen om de muziek onder je huid te laten kruipen. De, op het eerste gehoor, ondoordringbare nummers hebben tijd nodig om hun verborgen schatten bloot te leggen. Een vluchtige, snelle luisterbeurt zou zomaar louter een indruk kunnen geven van een muur van pretentieuze muzikaliteit en ondoordringbare wanorde.
Chaos is wat het viertal zeker probeert te creëren op zijn tweede full-length: Ylem. Sunless combineert kracht met complexiteit om te komen tot iets dat het stempel gecontroleerde puinhoop mee zou kunnen krijgen. Een dikke brei aan afranselende roffels en blastbeats en dreigende baslijnen tegenover contrasterende gitaartonen zorgen voor een dissonant, onvoorspelbaar geschal van grimmigheid. Snelle tempowisselingen, atypische riffs, vreemde maatsoorten, meedogenloze zwaarte, desoriënterende patronen, beklemmende sferen, donkere melodieën… je struikelt erover op Ylem. Het gevaar dat deze mêlée aan invloeden leidt tot een te compacte brei aan klanken ligt op de loer. Sunless heeft dat getracht te voorkomen door wat met de dynamiek en intensiteit te spelen. Op veel momenten is het daar goed in geslaagd; zo steekt halverwege Atramentous een moment van ingetogenheid de kop op en dat leidt tot net even een moment van adempauze. Tracks als Spiraling Into The Unfathomable, The Unraveling Of Arcane Past en Molding Axioms Of The Metaphysical kennen de gewenste, en tevens o zo noodzakelijke, alternatie. Een productie die wat donkerder en grimmiger uitpakt dan op voorganger Urraca draagt helaas niet bij aan een opener geluid.
Ylem is erg aantrekkelijk, haast betoverend en zal bij hen bij wie eigenzinnige death metal de adrenaline sneller doet stromen, zeker aanspreken. Anderzijds is dit zeker geen allemansvriend en kan ik me heel goed voorstellen dat bij dit vertoon van opzwepende technische vaardigheden verzadiging op de loer ligt en je met een verstikkend gevoel en een overweldigende indruk achtergelaten wordt.
Score:
82/100
Label:
Willowtip Records, 2021
Tracklisting:
- Spiraling Into The Unfathomable
- Ascended Forms
- The Unraveling Of Arcane Past
- Atramentous
- Flesh-Particle Amalgamation
- Forgotten (Remnants Of Life)
- Perpetual Contortion
- Molding Axioms Of The Metaphysical
Line-up:
- Lucas Scott – Gitaar, vocalen
- Mitch Schoole – Basgitaar
- Taylor Hamel – Drums
Links: