Een éénmansproject, altijd fascinerend. Hoe kan je als muzikant in staat zijn om echt alle instrumenten, die je in je project nodig hebt wel te verstaan, onder de knie krijgen? Sommige gozers slagen er nooit in, andere slaan direct de nagel op de kop. Sühnopfer, afkomstig uit Frankrijk, is zo een éénmansproject. Ardraos is de naam van de vlegel die alles in eigen handen neemt en meteen laat zien dat hij er ook in slaagt alle instrumenten te beheersen. Hij levert een puik werkje af, het zoveelste in de rij. Want de band is reeds boven de doopvont gehouden ergens in 2001. Ardraos, de alleskunner, heeft blijkbaar ook nog een verleden in Peste Noir en Aorhlac, voor wie de Franse scene een beetje kent.
Met Hic Regnant Borbonii Manes, blijft hij wel mijlenver van bovenvermelde bands, want deze plaat is een echte melodieuze blackmetalschijf in de oude, Zweedse stijl. Neem Sacramentum en Dissection, mixer erin en hup vervolgens afwerken met een sausje December Flower. Zeven nummers, van om en bij de negen minuten stormen op je af, na een korte intro voorzien van Gregoriaans gezang en een beklijvende Franse stem die het heeft over God en de duivel. Er wordt vakkundig over en weer geknuppeld, gesoleerd en gescreamd. Twinleads, heerlijk, smeltende akoestische lijnen, beukende riffs, alles flitst voorbij. Soms krijg je het gevoel en lijkt het of echt alles in een nummer moet gepropt worden. Zo komen de nummers vaak overladen over. Je fixeert je op één lijn en de andere komt voorbij en leid je af. Dit is voor mij het meest belangrijke minpunt moet ik zeggen. Nu, het blijft wel erg lekker en gevarieerd allemaal en het gaat alzo niet snel vervelen natuurlijk. De productie is helder, goed in balans en laat toe ook stevig door te beuken, top!
Score:
85/100
Label:
Debemur Morti productions, 2019
Tracklisting:
- Inivito Funere
- Pénitences Et Sorcelages
- Hic Regnant Borbonii Manes
- La Chasse Gayère
- Je Vivroie Liement
- Dilaceratio Corporis
- L’Hoirie Des Mes Ancestres
Line – up:
• Ardraos – zang, alle instrumenten
Links: