Strychnos is de naam die gebruikt wordt om een bepaalde soort bomen en planten aan te duiden die voornamelijk in tropische gebieden voorkomt. Een aantal van deze soorten wordt als basis genomen om strychnine te produceren. Rattengif in de volksmond. Of beter niet in de mond, het is een vrij giftig goedje dat een aanslag pleegt op je zenuwstelsel. Strychnos is ook de naam van een Deense deathmetalband die net zijn tweede langspeler uit heeft gebracht.
De band loopt al een aardig tijdje mee en vond zijn oorsprong in 1998. Pas in 2011 bracht FDA Rekords de EP Undead Unsouls Unbound uit. Daarna werd het weer zo’n tien jaar stil rondom de band totdat Dark Descent Records de band oppikte. Dit resulteerde in het uitbrengen van het debuut A Mother’s Curse. En dan nu alweer twee jaar later het volgende album genaamd Armageddon Patronage. De muziek van de band is loodzwaar en ligt in lijn met de andere labelbroeders, die ook een mix van death- en black metal spelen. Dark Descent Records, in de persoon van Matt Calvert, heeft in de regel een erg goed neusje voor kwaliteitsmetal. Ik zit me dus al te verkneukelen om aan deze recensie te beginnen.
Armageddon Patronage telt acht nummers en klokt rond de veertig minuten. De mannen van Strychnos trappen de langspeler af met het nummer Winds Warning the Final Storm en met een Oosters aandoend sfeertje, dat je verderop ook weer terug hoort. Het is verder lompheid troef en hangt van doomelementen aan elkaar met een sporadisch tempoversnellinkje hier en daar. Bombastisch klinkt het. Het titelnummer dat daarop volgt heeft verder helemaal niets met doom te maken. Wat een heerlijk opzwepend en overwegend snel nummer! Gave riff ook die eronder staat. Het pompende middenstuk laat aan stuwkracht niets te wensen over. Luister zelf.
Na de vorige ervaring is het eigenlijk wel goed dat we met Endless Void Dimension rustig kunnen beginnen met een wat spacey en idyllisch intro gevolgd door lompe en zompige doom metal. Het gas zal er nergens op gaan, ook al horen we steeds heel tegendraads een dubbele basdrumkick. We blijven dus het gehele nummer een beetje in de doomachtige regionen waarbij af en toe weer een wat pompeuze sfeer wordt opgewekt. Ook mogen we wat cleane vocalen ontmoeten. Dat zullen dan ook de enige zijn op het hele album.
Pale Black Birds begint met een intro waar de ijzerachtige gitaarklanken worden geflankeerd door verschillende vogelgeluiden. Vrij logisch gezien de titel. Het doet me allemaal een beetje aan Sulphur Aeon denken. Het begin en eigenlijk in de rest van het nummer ook wel. Vele tempowisselingen en bakken vol atmosfeer worden over je heen gegoten. Ook hier komen de woorden pompeus en bombastisch weer in me op. Het gevoel omver gewalst te worden is duidelijk aanwezig.
Pauken en hoornblazers luiden Stanken af Dyd in. Hier vinden we ook weer zo’n pakkende riff terug die op snelheid gespeeld wordt. Ik word daar steeds wel erg opgewonden van hoor. Dit kunnen ze echt wel goed. Verder hoor je ook een soort van gebroederlijk aanbiddingsritueel van hoge priesters die een oud Egyptische God aanroepen. Geen idee natuurlijk, maar zo zou het kunnen klinken in mijn fantasiewereld.
Hiermee zijn we aangekomen bij de laatste twee nummers, waarvan het laatste nummer een waar spektakelstuk is geworden. Wat een waanzinnig nummer met een furieus einde waarin alle krachtpatserij nog eens naar voren mag treden.
Strychnos geeft aan dat de band op zoek is naar creatieve expansie, buiten de geëigende paden durft te treden en daarbij genre-overstijgend materiaal wil schrijven. Dat lijkt me op Armageddon Patronage wel gelukt. Soms kan de drive voor ontwikkeling doorschieten, wordt het als het ware een doel op zich en pakt het resultaat minder uit als gehoopt. Strychnos heeft in mijn ogen een beresterk album afgeleverd en mag de vruchten plukken van deze creatieve ontwikkeling. Het is bizar wat een muur aan geluid slechts drie man kan produceren. Ben je een Dark Descent Records adept of hou je van bands zoals eerdergenoemde Sulphur Aeon dan raad ik aan deze plaat zeker te luisteren. Ik zet hem nog maar eens op.
Score:
91/100
Label:
Dark Descent Records, 2024
Tracklisting:
- Winds Warning the Final Storm
- Armageddon Patronage
- Choking Salvation
- Endless Void Dimension
- Pale Black Birds
- Stanken af dyd
- Sweeping Storm of Suicide
- Nattevandreriden
Line-up:
- Martin Leth Andersen – Basgitaar, zang
- Nis Rode Larsen – Drums
- Andreas Lynge – Gitaar, zang (achtergrond)
Links: