Strigoi, een bandnaam die verwijst naar de Roemeense mythologie, is eigenlijk een gloednieuwe band opgericht door Paradise Lost-gitarist Greg Mackintosh. Deze had na het opdoeken van Vallenfyre nog ruimte en een vat vol goede ideeën om een nieuw geesteskind boven de doopvont te houden. Strigoi is echter meer dan een nieuw geesteskind. Het is de verwijzing, volgens Mackintosh, naar de old-school death metal, punk en grindcore die hij altijd graag hoorde. Samen met bandlid Chris Casket, die niet alleen de bas hanteert maar blijkbaar ook het gros van de teksten schreef, werd een album opgenomen in de Black Planet studio. Met andere woorden: bij Mackintosh thuis. Dit album Abandon All Faith ligt nu voor me. En gezien de achtergrond van deze kerels kan dit toch niet slecht zijn, of toch?
Na een obscure, vuile en smerige intro weet je meteen wat je voor je voeten geworpen krijgt. Inderdaad, old-school death metal met een punk en grindcore sausje, wie had het gedacht. En ik moet zeggen, je wordt meteen meegetrokken in het hele verhaal al was het maar door die lekkere knotterende gitaar- en bassound. Het nummer Phantoms is lekker vettig en toch melodieus. Daaropvolgend worden, kort maar krachtig, je harses ingeslagen door het punk-achtige Nocturnal Vermin, een nummer dat ook is voorzien van een grind-topping. Het lijkt een plaat die al vanaf de eerste songs niet zal vervelen! De variatie tussen de nummers is daar verantwoordelijk voor, maar ook de smerige maar oerdegelijke productie, de weldoordachte gitaarthema’s en de uitstekende technische beheersing van de instrumenten. Luister voor dit laatste maar eens naar de eerste seconden van het nummer Throne Of Disgrace, waarin netjes de vier maattikken door Waltteri Väyrynen bij herhaling verwerkt zitten. Met Carved Into The Skin en Abandon All Faith worden er twee langere nummers, meer dan zes minuten, voorzien. Blijkbaar was Carved Into The Skin het eerste nummer dat geschreven werd voor deze nieuwe band. Als je dit nummer goed beluistert hoor je inderdaad veel terug wat je op de rest van de plaat vindt. Alzo is dit nummer te beschouwen als de basissong van dit album. Je hoort ook wat Paradise Lost-achtige zingende gitaarriffs. Ook niet te vergeten: die strot van Greg is meer dan goed, beter nog, deze is extreem lekker en reutelt en knottert alsof het een lieve lust is. Ideaal voor deze nummers.
En? Helemaal niet slecht, sterker nog – verdomd geweldige plaat! Ben toch benieuwd of Mackintosh nog tijd vindt om met zijn vriend Casket een volledige band bij elkaar te zoeken om bovenstaande pareltjes live te kunnen brengen. Blijkbaar was Väyrynen enkel voorzien voor de studio. Wel jammer, want deze kerel kan toch een erg sterk potje drummen. Maar goed, als Greg zoekt dan vindt hij wel een waardige vervanger.
Score:
85/100
Label:
Nuclear Blast Records, 2019
Tracklisting:
- The Rising Horde
- Phantoms
- Nocturnal Vermin
- Seven Crowns
- Throne Of Disgrace
- Carved Into The Skin
- Parasite
- Iniquitous Rage
- Plague Nation
- Enemies Of God
- Scorn Of The Father
- Abandon All Faith
Line-up:
- Greg Mackintosh – Zang, gitaar
- Chris Casket – Bas
- Walterri Väyrynen – Drum (studio)
Links: