Thrash en death zijn metalgenres die een gezamenlijk verleden kennen. Met name in de old-schoolscene liggen de twee genres dicht tegen elkaar aan. Het laat zich vaak ook lekker combineren, zo kennen we heel wat bands die thrash- en deathelementen met elkaar samenvoegen om zo de voorliefde voor beiden genres te laten horen. Street Tombs uit Amerika is ook zo’n band. Na een drietal demo’s is het tijd om een eerste volwaardig album uit te brengen. De promo geeft natuurlijk alweer exact aan wat ons te wachten staat. Zo lezen we onder andere over het geluid van Street Tombs op Reclusive Decay; deathmetal invloeden uit het vroegere Sepultura- en Bolt Throwertijdperk en snelle D-Beat / straatpunk zoals Discharge en G.H.B. Nou het zal allemaal wel, laten we dat eens zelf gaan beoordelen.
In tweeëndertig minuten vlamt de band met het debuut Reclusive Decay. We horen veel, nee heel veel, dreigend riffwerk. Een typische thrash cadans die voortkomt uit de ritmesectie, scheurende gitaarsolo’s en een dikke deathgrom. Het is daarbij niet de bedoeling om vernieuwend uit de hoek te komen. We horen de plaat dan vooral aan als een ode aan de eerder genoemde bands, al ligt het basisgeluid wel veel meer tegen thrash aan. Tuurlijk we horen heus wel de kortstondige ontmoetingen met het deathgenre. Met name het drumwerk – die dubbele bas is wel heel goed hoorbaar – en het vocale geluid is daarin kenmerkend. Bij de nummers Diseased Existence en Rising Torment horen we wel een atypisch outro, wat de band dan ook wat meer eigen smoelwerk geeft. De geluidsmix is grof, over het algemeen redelijk uitgebalanceerd voor een old-schoolband en tegelijkertijd horen we voldoende vuigheid (lichte echo op de cymbalen, gruizige geluidsafstelling op de gitaren). Dat gehengst op die cymbalen is trouwens heerlijk hoorbaar op een nummer als Commanding Voices of the Damned. En ook dit draagt in onze beleving bij aan de thrashy inborst van deze Amerikaanse band. Slechts de irritant gillende gitaren aan het einde van dit nummer hadden wat ons betreft achterwege mogen blijven.
Het afsluitende Volcanic Siege doet dan weer erg denken aan een band als het Duitse Destruction, zowel qua riffstructuren als drumwerk. De vocalen blijven echter grommen, hoog gillen of hard schreeuwen is er niet bij. Al met al is Reclusive Decay een lekkere debuutplaat, die de liefhebbers van het thrash genre met een hang naar deathmetal(invloeden) wel zullen waarderen. We schatten Street Tombs dan voldoende op waarde als we zeggen dat het een band in de middenmoot van het spectrum is. Niet meer en niet minder. De plaat is genietbaar, maar dit is wel typisch zo’n band die we liever live aan het werk zouden willen zien, dan spontaan dit debuutalbum op te zetten.
Score:
72/100
Label:
Carbonized Records, 2023
Tracklisting:
- Wretched Remains
- Diseased Existence
- Devour
- Rising Torment
- Commanding Voices of the Damned
- Volcanic Siege
Line-up:
- Damian Jacoby – Gitaren, zang
- David McMaster – Gitaren, zang
- Ben Brodsky – Drums
- Galen Baudhuin – Bas
Links: