Stilla – Till Stilla Falla
Nordvis, 2013
Ook in Scandinavië zelf leeft er nog wat nostalgie voor het black metal-verleden. Stilla is een nieuw Zweeds gegeven en de heren geven meteen een resem aan bands aan waar ze wat geluid van overbrengen. Scandinavisch spul uit de jaren ’90 dus, maar vooral geënt op bands met een zekere melancholische en melodische drive in het straatje van Tulus, Isvind en Kvist.
Dat zijn de bands die de heren er deels zelf op plakken. Die Dodheimsgard– of Old Man’s Child-vergelijkingen gaan wat minder op. Stilla maakt gebruik van melodische impulsen die behoorlijk lang uitgespannen zijn en waar eigenlijk maar weinig pit in schuilt. Verwacht dus geen Kampfar of Taake, maar wel black met een smerig kantje in de melodie en behoorlijk wat melancholische kracht in lijn van zanger Armagedda. Dat zorgt er echter niet voor dat deze plaat boeiender of intenser wordt, Stilla blijft onnoemelijk lang op dezelfde plek hangen en hoewel die melodieën op zich behoorlijk Scandinavisch klinken, mist het allemaal aan opbouw en diepgang.
Het zou de Kvist-fans wel eens met behoorlijk wat honger achter kunnen laten. Wie Stilla voor zijn rekening neemt, plaatst dit het best in een eigen daglicht en trekt er ook zijn eigen conclusies uit. Dit materiaal is mij nog veel te braaf en saai gebracht. Op zijn best sporadisch eens een melodische kwakkel waar wat meer in schuilt, en een sfeervol akoestisch interval, maar zeker het grote licht (nog) niet. Voorlopige aanrader: Hinsides Dagen, dat toch iets dieper reikt.
Tracklisting:
- Tidlösa Vindar
- Aldrig Döden Minnas..
- Askormen
- Hinsides Dagen
- Allt är Åter
- Till Stilla Falla
Line-up:
- P. Stille – Guitars
- A. Vidhall – Bass
- A. Pettersson – Vocals
- J. Marklund – Drums
Links: