Spirit Adrift – 20 Centuries Gone

Geschreven door op 12-09-2022 om 19:03.

Ik schreef al eventjes geen recensies meer omdat ik drukke tijden beleef. Er zijn echter van die bands waarvoor je gewoon tijd MOET maken. Spirit Adrift is zo’n band. De Texaanse groep bracht in augustus reeds een nieuwe plaat uit en deze werd nog niet door uw favoriete metalwebsite besproken. Schande ende schaemte! Tijd om dit recht te zetten me dunkt!

Voor we verder gaan nog dit, want – kwestie van het enthousiasme een beetje te temperen – een écht nieuw album kunnen we deze niet noemen. De eerste twee nummers zijn nieuw, maar de rest van het album bestaat uit covers. Zoiets noemt men een “vulleralbum”. Laten we daar niet onnozel over doen.

Het enthousiasme mag echter wel weer wat omhoog, want ik vind deze vuller lang niet zo slecht. Sta me toe dit wat toe te lichten. Ja, er staan slechts twee nieuwe nummers op deze plaat, maar Jezus in de hemel, het zijn echt goede hoor. Sorcerer’s Fate is zo’n lekker duistere en toch verfrissende heavymetaltrack die mij van de eerste tonen tot de laatste stuiptrekking helemaal mee heeft. Nate Garrett blijft me verbazen. Of het nu die stevige ritmegitaar betreft, of de scherpe solootjes ertussen. Het nummer dendert door mijn stereo als een Duitser die met zijn veel te dure wagen over onze autostrades vlamt. Een snelheidsbeperking kennen ze beiden niet.

Vervolgens dropt de band Mass Formation Psychosis en weet ik weer waarom ik vorig jaar zo verliefd werd op deze band. De doom die dreigend vanuit deze song uitgaat, doet sterk aan de 70’s denken, meer bepaald aan illustere bands als Pentagram of Black Sabbath. De ritmische outro van het nummer geeft dan weer meer voldoening dan mijn voetbalploeg met 5-0 te zien winnen van Anderlecht of Ajax. Echt, je moet deze beluisteren als 70’s proto-metal jouw ding is. Geloof me, je zal er geen spijt van krijgen.

Zoals gezegd bestaat de rest van het album uit covers. Het is wat het is. Covers kunnen leuk en geinig zijn, maar voelen ergens altijd wel goedkoop aan. Toch kan ik stellen dat Spirit Adrift serieus raak trapt met zijn keuze voor bepaalde nummers. De Type O Negative-cover Everything Dies steekt hierbij mijlen boven de rest uit. Prachtig gedaan. Je hoort bijna Peter Steele zingen. De muziek neigt ook heel hard naar Type O Negative, maar toch klinkt het nummer helemaal anders dan het origineel. Deze song is naar mijn onbescheiden mening een schoolvoorbeeld van hoe een geslaagde cover moet klinken.

De overige nummers zijn professioneel gemaakt en vallen lekker binnen, maar me echt bijblijven zullen deze niet. Eerst passeert een zoveelste cover van Pantera’s Hollow, waarna de band Escape van Metallica onder handen neemt. Geef mij maar het origineel in beide gevallen hoor. De laatste drie nummers van de plaat zijn kwaliteitsvolle covers van Thin Lizzy, ZZ Top en Lynyrd Skynyrd. Diepe jaren ‘70 hard rock en southern rock met andere woorden. Leuk en goed gedaan, maar nu niet bepaald iets waar ik op zat te wachten. Al dient gezegd te worden dat de stijl van alle gecoverde bands netjes door Spirit Adrift wordt geëerd. Je haalt de originele bands er zo uit, zelfs al zou je de nummers niet kennen. Puik werk.

Ik ben zo iemand die veel kan verdragen van bands als Spirit Adrift. Het soort bands dat moderne heavy metal maakt, maar met zo’n traditioneel kantje eraan. Heerlijk. De Amerikanen hebben mijn geduld dan ook geen seconde op de proef gesteld. Dit is een leuk vulleralbum, zonder meer. Het is en blijft echter wel dat: een vulleralbum. Twee (goede) nieuwe songs en zes (toegegeven, goede) covers. Ik zat echter niet te wachten op dit album en ik denk met mij weinig mensen. Laat me hieronder gerust weten als u het niet met me eens bent, maar mijn mening zal niet meer veranderen. Laten we gewoon uitkijken naar een écht nieuw album van deze band. Deze plaat is wat mij betreft zo overbodig als een redder bij de vijftig meter vlinderslag op de Olympische spelen.

Score:

78/100

Label:

Century Media, 2022

Tracklisting:

  1. Sorcerer’s Fate
  2. Mass Formation Psychosis
  3. Everything Dies [Type O Negative cover]
  4. Hollow [Pantera cover]
  5. Escape [Metallica cover]
  6. Waiting For An Alibi [Thin Lizzy cover]
  7. Nasty Dogs and Funky Kings [ZZ Top cover]
  8. Poison Whiskey [Lynyrd Skynyrd cover]

Line-up:

  • Nate Garrett – Gitaar, basgitaar, zang, piano, synthesizer
  • Tom Draper – Gitaar (live)
  • Sonny DeCarlo – Basgitaar (live)
  • Michael Arellano – Drum (live)

Links: