Spires – Spiral Of Ascension
Panacea Records, 2010
Spires is een vierkoppig progressieve metalband uit Manchester, Engeland. Het debuut op cd wordt in eigen beheer uitgebracht. In de Engelse media is nogal veel gejuich te lezen rond Spiral Of Ascension en ik las zelfs ergens dat dit wel het debuut van het jaar 2010 moet zijn en ook de beste progmetal-plaat in jaren. Ik vind dat allemaal wat overdreven, maar dat het een mooie cd is en ook een veelbelovend debuut, staat als een metalen paal boven water.
Spires mengt lang uitgesponnen prog met sombere, donkere tonen en een wat macabere sfeer. Zelf geven de heren aan inspiratie te vinden in Opeth, Emperor, Mastodon en Cynic. Als bejaarde metalhead ontdek ik er toch ook vleugen Pink Floyd en Black Sabbath in. Sinds 2008 spelen ze samen in de huidige opstelling. Mede door de energieke optredens hebben ze, met name in het noorden van Engeland al een flinke schare trouwe volgers. Die worden nu bediend met een plaat met daarop acht fraaie nummers.
Ik ben nog maar zelden zo weggeblazen als bij de eerste tonen van het eerste nummer van Spiral Of Ascension. Dat is wel een risico, want zo’n hoog niveau is moeilijk vol te houden. Dat lukt dan ook niet, maar iedere keer weer kom je bij het luisteren weer stukjes tegen die je van je stoel doen opspringen. Vocaal is het pure metal met cleane vocalen en een schorre scream. De gitaren pielen er echter lang en lustig op los, dat is dus echte prog evenals de bijna jazz-fusionpassages. Bas en drums, maar ook de productie zorgen voor duistere geheimzinnigheid en kracht. In totaal is het mengsel heerlijk om naar te luisteren.
De plaat van het jaar vind ik het niet en mijn jaarlijst heeft ‘ie ook niet gehaald en dat niet alleen omdat hij daarvoor te laat binnenkwam. Ik vind het een fraaie schijf met geweldige momenten, maar niet genoeg kracht en afwisseling om mij de gehele tijd te boeien. Maar toch is het zeker zeer bijzonder en spannend wat Spires doet. Dat moet haast wel een platencontract op gaan leveren en ook een mooie toekomst, als men tenminste op dit niveau (of hoger) blijft spelen.
Tracklisting:
- Equilibrium
- The Infinite Descent
- Nightfall
- Broken Hourglass
- Symmetry
- Martyr
- Spiral of Ascension
- A New Prayer (Bonus track)
Line-up:
- Paul Sadler – guitar, vocals
- Paul Cuthbert – guitar
- Alex Jolley – bass
- Chris Barnard – drums
Links: