Spectral Temper – Chimeric

K., een jongedame uit Ierland, brengt met Chimeric een erg persoonlijke plaat uit met haar geesteskind Spectral Temper. Een plaat die een verpersoonlijking of een muzikale reis moet zijn van alle miserie die zijzelf en velen rond haar hebben moeten doorstaan. Volgens de dame in kwestie, die voor deze plaat bovendien alles in eigen handen nam, is het kantelpunt op deze plaat het nummer Empyrean Ice. Met dit nummer wordt het album om een voor mij nog onbekende reden in twee gesneden. Of het dan twee gelijke stukken zijn, dat moet ik nog even uitmaken maar in ieder geval is het zo dat met dit nummer gedoken wordt in wat oudere opnames. De nummers die op dit Chimeric verzameld staan, kwamen immers ergens tussen 2021 en 2023 tot stand.

Euh ja… In de loop van de afgelopen jaren heb ik toch al heel wat weten passeren. Heel wat muziek in een of ander extreem subgenre is intussen komen draaien op mijn tafel. In die jaren kom je wel eens bands of individuen tegen waarvan je denkt “hoe in godsherejezussatanskinderen noch aan toe zijn die aan instrumenten geraakt”. Wel, dit geesteskind van K. komt in de buurt van die bands en individuen die ik in zowel een ver als minder verleden het advies gaf het musiceren gewoon aan anderen over te laten. Deze bedenking schrijvende, krast er al drie minuten een gitaar, gilt er al evenveel minuten een vrouw en dit nadat volgens mij ook een viool werd gemassacreerd. In de verte is er een drum te horen, in de nog verdere verte is er een leadlijn te bespeuren en word je vanaf minuut zes geconfronteerd met synthklanken uit een andere dimensie.

Abandoned Acropolis start met een akoestische partij en een opzwepende kickdrum, opnieuw die krassende gitaren en die ijselijke gil. Het lijkt wel alsof dit nummer iets logischer in elkaar steekt, doch gevoel voor ritme is vrouwe K. volgens mij toch vreemd en wanneer deze deerne dan ook nog eens clean zingt, raak ik het spoor toch helemaal bijster.

Dit Chimeric is er eentje voor de avonturiers onder jullie. Ik bestempel mezelf meer als een thuisblijver en ga niet graag op reis met de rugzak en al zeker niet ploeterend door de miserie van een ander. Het Amerikaanse Fiadh Productions moet daar een geheel eigen mening over hebben, zij brachten deze krasserige janboel immers uit. Eerder lanceerde ik de term buikpijnplaat, en dit is zeker zo een plaat waar ik buikpijn van krijg.

Score:

45/100

Label:

Fiadh Productions, 2023

Tracklisting:

  1. Torment And Seclusion Of Intrusive Visions
  2. Abandoned Acropolis
  3. Chimeric Trance
  4. Empyrean Ice
  5. Velvet Astral Skin
  6. Blood Glazed Corridors
  7. Burning The Self (Spontaneous Oration)

Line-up:

  • K. – Zang, alle instrumenten

Links: