Spankraght – Thou Shalt Drown In The Blood Of Thy Children

Een onbekende kracht (of is het kraght?) valt de aarde aan. Intelligent en doortastend als ze daar dezer tijden optreden, slaght die kraght er probleemloos een generatietje tussenuit. Of is er toch nog iets waar we ons aan kunnen vastklampen? We houden de spankracht van het conceptverhaal van Spankraght er voor de leut in. Afgaand op onze enige liveconfrontatie met het futuristisch gemaskerde combo vreesden we immers dat hun debuutelpee Thou Shalt Drown In The Blood Of Thy Children het daarvan zou moeten hebben. Al boezemde de aankondiging van gastzangers toch optimisme in.

Na een nieuwsflash die overgaat in een onheilspellende boodschap die van het Saw-mannetje zou kunnen komen, herkennen we het probleem dat we live meemaakten direct. De drum-‘n-bassbeats sluiten de gitaren helemaal in. Er komen zodanig veel wrikkende polyritmisch gecoupeerde beats op hen af dat ze weinig meer kunnen dan er monotoon op meedreunen. Krijgen ze eens ruimte, dijen ze uit onder de synchrone toetsensequenties. In het beste geval vijlen ze er toch eens een redelijke riff uit, maar door de band genomen houden defibrillerende beats ze slaafs in het gelid.

In toptrack Carnivale pompen punchy, los van de beats staande, riffs de rechtlijnige beat dan toch een keer vol groove. Ook in Hoop zit een machtige passage naar het einde toe waar de gitaren zich onder een hemelse synthgloed stutten. Zo kennen de meeste songs zeker hun opflakkeringen. Is het niet met een rake snaarranseling, dan met de elektrostatische krachten die er ijzingwekkende adrenaline-impulsen doorheen gieren, terwijl er allerlei sinterende machines in en uit werking treden.

Toch halen de stotterende drum-‘n-bassbataclans en het gitaargedril dat zich daar krampachtig in vast haakt de drive eruit. Van de indrukwekkende lijst gastzangers voegen alleen de scheurende stembanden van Channel Zero-boegbeeld Franky en het machtige refrein van Yves Janssens iets toe. Op enkele verdienstelijke uithalen in Slaughtered na gaat het om ingelezen of, in het geval van de meest internationale van het gezelschap, gerapte stukjes tekst. Dat zijn toch gemiste kansen als je leest op wat voor potentieel vocaal geweld Spankraght zich kon beroepen.

Positief is in ieder geval dat het gemaskerde duo zijn principe van instrumentale industrial metal met ingesproken samples toch al deels laat varen. In vergelijking met het eerdere materiaal zit er dan ook al meer slagkraght in Spankraght. Daar kunnen we ons aan vastklampen.

Score:

69/100

Label:

Eigen beheer, 2020

Tracklisting:

  1. Synopsis (featuring Marc Fransen en Wim Wilri)
  2. Reset Mankind (featuring Franky DSVD, Xavier DS & Mario Cesar)
  3. Carnivale (featuring Evy Verbruggen)
  4. Hoop (featuring Axl Peleman)
  5. Resilient (featuring Yves Janssens & Zakk Tell)
  6. Slaughtered (featuring Droee, PJ & Dietwin E. Elbers)
  7. Exodus (featuring Alex Agnew)

Line-up:

  • K – Gitaar, programmering
  • W – Basgitaar

Links: