Mathematische precisie, polyritmische componenten en een hoop lagen in elkaar verworven. Juist, we hebben het over progressieve metal. Toch heeft de band, Sorizon, deze onderdelen van het genre niet volledig tot zich genomen. Het is bij deze heren allemaal wat toegankelijker en behapbaarder. Ook is er meer dan eens de vergelijking gemaakt met Symphony X. Dat piekt natuurlijk gelijk mijn interesse, dus laten we gauw een diepere kijk nemen naar het derde studioalbum, Thanatos Rising.
Net als vele albums start ook deze plaat met een intro. Overigens wel met een prachtig stukje op de piano en wat orkestratie op de achtergrond. Men houdt het kort en pakt gelijk door met de mid-tempo beuker wat tevens de titeltrack is. Stevige, laag gestemde riffs beuken samen met de drums en Keith klinkt hier als een frontman van een power/heavy metal band. Dit komt vooral vanwege de wat klassiekere aanpak van de cleane zang. Maar wie verder luistert in het nummer hoort ook een vleugje melodeath. De atmosfeer die de heren met deze track weten neer te zetten doet mij zo af en toe denken aan de supergroep, MaYan. Dan volgt A Distant Echo, dat het over een compleet andere boeg gooit. Denk aan Metallica versus Slayer versus klassieke heavy metal, afgetopt met death metal. Een energieke track met veel dynamiek, lekker hoor. Oh, en die gitaarsolo, sexy!
Qua productie zit het ook wel goed. Een moderne mix, maar niet overgeproduceerd. Hier en daar valt een rauw randje te bespeuren, maar deze blijft zeer subtiel. Het gitaarspel van Danny en Tim mag ook een compliment ontvangen, want dit is zeer netjes neergezet door de heren. Drummer Sean zorgt voor een stevige en beukende fundering, samen met Kevin op de basgitaar. Die twee lijken ontzettend goed op elkaar ingespeeld te zijn en geen noot is teveel of te weinig. Dan Keith, de man met schizofrenie? Jeetje, wat is die kerel veelzijdig! Heel gaaf. En dan het artwork, wow! Dat is echt net een kunstwerk.
Wat een bijzonder album is Thanatos Rising. Ik moest het ook echt een dozijn luisterbeurten geven voor ik alle elementen door kreeg en elke keer weer ontdekte ik nieuwe dingen. Misschien is dat het vooral wat dit album zo ‘prog’ maakt? Hoe het ook zij, dit album van Sorizon is een leuke plaat om aan te zetten en om aandachtig naar te gaan luisteren. Voor op de achtergrond werkt het iets minder goed, juist omdat er zoveel gebeurd. Solide werk, mannen!
Score:
80/100
Label:
Eigen beheer, 2021
Tracklisting:
- Descending into Darkness
- Thanatos Rising
- A Distant Echo
- Lost in a Dream
- Eternity’s Door
- Prisoner to Yourself
- Hidden Evils
- Imminent Contact
- Destined for Despair
- Awaken to this Light
- Virtual Deception
- Worth and Wisdom
Line-up:
- Keith McIntosh – Zang
- Danny Mann – Gitaar
- Tim Hall – Gitaar
- Kevin Vickers – Basgitaar
- Sean Elston – Drums
Links: