Sordide – Les Idées Blanches

Geschreven door op 02-06-2021 om 22:46.

Deze drie Fransen, afkomstig uit de regio Rouen, verenigen zich in de band Sordide en doen dit al sinds 2013. We zouden de heren ook moeten kennen van eerder werk zoals hun debuut uit 2014, La France A Puer. Ook verwijs ik graag naar hun vorige album uit 2019, Hier Déjà Mort. De Franse black metal heeft zijn eigenheid, zijn karakteristieken en is met andere woorden een interessante school of stroming om volgen. Ik schreef het al eerder en ook dit nieuwe album, Les Idées Blanches, mag aan het rijtje, erg goede Franse blackmetalalbums, toegevoegd worden. Het spreekt vanzelf dat een Frans toplabel als Les Acteurs De L’Ombre Productions, hun landgenoten een handje helpt. Een beetje chauvinisme kan geen kwaad.

Met het eerste nummer, Je N’ai Nul Pays, wordt meteen de toon gezet. De ruwe, eerder ook wat rockende productie, ondersteunt de muziek perfect. Soms geeft het me het idee dat we naar een plaat van bijvoorbeeld Glorior Belli aan het luisteren zijn, puur productiegewijs bedoel ik dan. We weten allemaal dat Billy Bayou er net nog wat meer Southern rock-achtige gevoelens en invloeden kan insteken. Sordide laat net dit wat achterwege. Het walsende begin, veelal gestuurd door het erg goede werk van Nemri, pakt je direct bij de strot. Ook de brute vocalen, die door de drie heren afwisselend dan weer samen, gebracht worden, trekken direct de aandacht. In Ruines Futures laten de gitaristen horen dat wat hoekigheid en dissonantie hen ook niet vreemd is.

Met een zekere punkerige ranzigheid start vervolgens L’Atrabilaire. Een overtuigende sleperige, smerigheid komt hier bovendrijven deels ook te verklaren door het drumgeluid. Een zurige zwartgalligheid wordt ook gecreëerd door het mixen van de juiste riffs. En of er nog geen klonters genoeg zitten in de melk wordt Ne Savoir Que Rester gebracht, alsof het laatste drupje uit de uier van een koe naar keuze, moet geperst worden.

Behoorlijk bijzonder zijn de openingsmaten van het titelnummer, pas na anderhalve minuut waan je je weer terug op een blackmetalplaat. De eerste noten doen behoorlijk experimenteel aan. Doorheen het hele nummer komt die experimenteer drift ook wat naar de oppervlakte. Er wordt wat gespeeld met de monotonie van een riff, goed gevonden. Gelukkig wordt hierna op vrij klassieke wijze weer de snelheid opgevoerd en kom je terecht in een stinkende mestput die, Le Silence Ou La Vie, wordt genoemd. Ook de meer dan acht minuten durende afsluiter, Vers Jamais, is een bijzonder boeiend gebeuren, al was het maar dat dit nummer eigenlijk een mix is van hetgeen reeds allemaal passeerde.

Deze vierde langspeler van dit trio is zeker het aanschaffen en bestuderen waard. Het heeft zijn typische Franse kantjes doch Sordide voegt er afdoende andere elementen aan toe om het geheel wat naar eigen hand te zetten en naar persoonlijke smaak wat af te kruiden.

Score:

85/100

Label:

Les Acteurs de l'Ombre Productions, 2021

Tracklisting:

  1. Je N’ai Nul Pays
  2. Ruines Futures
  3. L’ Atrabilaire
  4. Ne Savoir Que Rester
  5. Les Idées Blanches
  6. Le Silence Ou La Vie
  7. Vers Jamais

Line-up:

  • Nehben – Bas, Zang
  • Nehluj – Gitaar, Zang
  • Nemri -Drum, Zang

Links: