Sonic Syndicate – Sonic Syndicate
Nuclear Blast, 2014
Een nieuwe Sonic Syndicate. Oeps. Een band die meer haters heeft dan aanhangers. Terecht? Jazeker. Gelabeld als melodeath, maar wat mij betreft mag je er ook heavy pop van maken. En dat is nou exact het euvel van dit soort bands.
Dit is rampestampmetal voor de massa. De overtreffende trap van de wijze waarop In Flames die massa poogt te bedienen. Refreintjes die de treffende eenvoud hebben zoals K3 die heeft. Het doet nergens pijn, het kleurt binnen de lijntjes, maar ik kan hier niet gelukkig van worden. Sonic Syndicate speelt met de handrem erop. De songs zitten zo ‘professioneel’ in elkaar dat je exact weet wat er gaat komen. En dat is nergens spectaculair. Integendeel. Het zijn de ingehouden ‘uitbarstingen’, de heel veilig afgezwakte breakdowns en de emo-zang die mij volledig doen afhaken. Hier is vast publiek voor, zij tellen dan ook 20 punten bij de score op, maar ik kan mij niet voorstellen dat er op Zware Metalen lezers zijn die hier reikhalzend naar hebben uitgekeken.
Tracklisting:
- Day of the Dead
- Black Hole Halo
- Long Road Home
- My Revenge
- Before You Finally Break
- Catching Fire
- Unbreakable
- It Takes Me
- See What I See
- So Addicted
- The Flame That Changed the World
Line-up:
- Nathan J. Biggs – zang
- Robin Sjunnesson – gitaar
- Karin Axelsson – bas
- John Bengtsson – drums
Links: