Een split met twee Amerikaanse blackmetalbands die zich in eigen stijl presenteren. Dat staat er voor vandaag op het programma. Onderverdeeld in een drietal nummers per band en met een totale lengte van achtentwintig minuten. Sôlt lijkt zich qua thema meer te richten op nihilisme, het menselijk falen en persoonlijke moeilijkheden. Obsidian Shrine is dan weer wat traditioneler van aard. Anti-religieuze Satansaanbidding en haat staan op de voorgrond. Interessant om eens te beoordelen of we dit ook terug horen op muzikaal vlak.
Geen van beiden bands kwam al eerder ter recensie aan bod op Zware Metalen, terwijl Sôlt al sinds 2020 bestaat en onder andere het debuutalbum Voidsick op zak heeft. De kompanen van Obsidian Shrine lopen als band nog net iets langer mee, sinds 2017 en hebben de demo Infernal en een tweetal volwaardige albums, Anno Domini Satanas en Bloodshed Under the Black Star, uitgebracht.
De eerste drie nummers zijn voor rekening van Sôlt. Met Through Crooked Angles bijt men de spits af. We horen een kort stuk akoestisch gitaargetokkel waarna het spel direct op hoog tempo verder wordt gezet. Furieus en met veel overtuigingskracht weten de heren te imponeren. Een woeste blackmetalkrijs die eens niet al te hoog is (waardoor hij enigszins verstaanbaar klinkt) in combinatie met razend drumwerk en duistere, doch melodieuze gitaarriffs, dat zijn wel zo’n beetje de ingrediënten. Verwacht geen hypnotische, zichzelf herhalende black metal. Wel boosaardige, zeer strak gespeelde onheilige muziek met soms wat ruimte voor dissonant gitaarwerk.
Er zijn maar zelden momenten dat er geen vocalen te horen zijn. Het gebeurt kortstondig tijdens het tweede nummer A Dying Age, waarbij Sôlt laat horen naast black metal ook wel wat naar blackened thrash te neigen. De sfeerzetting is daarentegen onmiskenbaar zwartgallig. Dat ligt er tijdens het derde nummer Our Lady of Pestilence dan ook duimendik bovenop, wanneer de melodieuze escapades met ontzagwekkende blackmetalscreams worden afgewisseld met hyperspeedblack. Sôlt weet dan ook zeker te verrassen met zijn drie nummers op deze split, waarbij het gebodene niet helemaal overeenkomt met de eerder genoemde omschrijving. We hadden wat meer neerslachtige nuances verwacht, maar niets van dit alles. Met volle overtuigingskracht rammen de heren de muziek door de luidsprekers, zonder strubbelingen en met een behoorlijk heldere geluidsoverdracht.
Kortom ook de tweede band op deze split, Obsidian Shrine, stelt niet teleur. Dit split-album met de titel Consortium In Diaboli schaft u niet aan omwille van de vernieuwingsdrang, maar gewoon om pure chaotische en sterke black metal te beluisteren, voorzien van een heldere geluidsoverdracht, zonder daarbij enige vorm van smerigheid te verliezen.
Label:
Eigen beheer, 2023
Tracklisting:
- Sôlt – Through Crooked Angles
- Sôlt – A Dying Age
- Sôlt – Our Lady of Pestilence
- Obsidian Shrine – Ubiquitous Opposition
- Obsidian Shrine – Call of Charon
- Obsidian Shrine – To Dust You Shall Return
Line-up:
Obsidian Shrine
- Murmur – Vocalen, gitaren, bas
- Nazgûl – Vocalen, gitaren, bas, drums, keyboard
Sôlt
- Michael Daugherty – Drums
- Dan Wrathburn – Vocalen, gitaren
Links: