Soerd – Keldrikojast

Geschreven door op 14-03-2025 om 21:41.

In Estland ben ik nu nog eens nooit geweest, noch fysiek noch louter muzikaal of ik moet me in dit laatste toch echt wel stierlijk vergissen. Deze Esten hebben zich onder één hoedje verzameld. De bandnaam is Soerd maar wat dat betekent is me niet helemaal duidelijk. De beide bandleden afkomstig uit Tallinn, de hoofdstad, brengen hun eerste volwaardige album Keldrikojast, uit via het Portugese Signal Rex-label.

Soerd zag het levenslicht ergens in 2021 en kwam toen met een demo getiteld Hel. Ergens in 2023, ook via Signal Rex, kwam er een EP, Mil Laaned Vaikivad. Ik kan me niet voor de geest halen dat ik van deze band al eens iets heb gehoord of weten draaien op de draaitafel. Iets wat niet is, kan nog altijd komen zei mijn grootvader zaliger wel vaker en vandaar dan hier hop: de eerste draai- en speelbeurt voor de black metal die verzameld staat op deze plaat. Keldrikojast zou niets meer of minder moeten betekenen dan “uit de kelder”. Meestal klinken de releases op het Signal Rex-label ook zo. Dat wil zeggen: ruw, rauw, puur en onversneden. Vermoedelijk is dit ook toepasbaar op de muziek van dit Soerd.

Zoals zo vaak op dit type platen zijn de eerste klanken behoorlijk angstaanjagend. Het lijken geluiden te zijn getrokken uit de grootstad en vervolgens iet of wat vervormd te zijn. Althans, dat is het gevoel dat ik erbij krijg. Wanneer dan het lont aan het spreekwoordelijke kruitvat wordt gestoken, krijg je inderdaad roestige, licht stoffige black metal te horen. Meteen valt op dat de heren in hun moedertaal zingen en dat vind ik toch altijd een pluspunt. Tevens kan je direct horen dat de schreeuwlelijke vocalen gebracht door SIIM worden ondersteund door cleane lijnen afkomstig uit de strot van Erik en alzo ontstaat er toch een speciale dynamiek. Zeker wanneer je hoort dat de achtergrond ook nog werd afgedekt met wat robuust keyboardspel. Op een thrashy opzwepende wijze heeft Markus op de drumkruk plaatsgenomen. Jammerlijk lijkt hij in zijn versnellingen maar een aantal opties te hebben. In dit eerste echte nummer dat direct bijna acht minuten omhelst, hoor je naast rauw blackmetalwerk ook akoestische gitaren en knotterend basgeweld.

Het grauwe spel in combinatie met de ruige productie doet het hem hier wel. Ook de combinatie van screams en cleane vocalen heeft wel iets. Dit hoor je ook in Kolumatsuri of in Peied Ja Lumihall, alwaar de cleane vocalen zo moegetergd klinken en me doen denken aan de krolse kater van de overburen. Gelukkig komt ook hier weer de akoestische gitaar en deze keer de ambient onderlaag van het keyboard. Het resulteert in een erg onderaards klinkende en tikkende klok, luister maar eens, dan begrijp je wat ik bedoel. Bijzonder ook hoe een accordeon (want dat is het toch) wordt geïntegreerd in het geheel. Waarom een interluudium, een instrumentaal intermezzo, wordt geposteerd als derde laatste nummer is me een raadsel, gelukkig wordt de korzeligheid terug opgepikt met Pisaratäis Puskarit.

Met de muziek van dit Estse Soerd indachtig, zou ik me toch wel eens willen begeven naar de hoofdstad Tallinn. Misschien is de roestige black metal verzameld op Keldrikojast de ideale muziek in je oortjes wanneer je door de vele straatjes flaneert. Het zou zo maar kunnen.

Score:

75/100

Label:

Signal Rex, 2025

Tracklisting:

  1. Pt. 1: Eeslugu (Vaikinud)
  2. Igavikke Jäädes
  3. Kolumatsuri
  4. Peied Ja Lumihall
  5. Muldunute Mana
  6. Interluudium
  7. Pisaratäis Puskarit
  8. Keldrikojast

Line-up:

  • SIIM – Zang, gitaar
  • Erik – Zang, gitaar
  • Raiko – Gitaar
  • Markus – Drum

Links: