De nieuwe verfilming van Stephen King’s It is op weg en hier zijn de jongens van Slagmaur, het lijkt wel alsof het afgesproken is. Het heeft gewoon veel te lang geduurd eer dit Thil Smitts Terror in de rekken lag, maar eerlijk is eerlijk: wie lag echt wakker over de opvolger van Von Rov Shelter? Het tij is duidelijk gekeerd, zonder dat de basis van deze avant-gardistische blackmetalband echt gewijzigd werd. Een nieuwe zanger steelt nu de show, maar het lompje kool van acht jaar geleden is eveneens uitgegroeid tot een zwarte diamant.
Zet je dit in een donkere ruimte op met oordoppen, dan geven deze clowns je ongetwijfeld meer kriebels dan die van King. De logge waas op de achtergrond, soms met een enorme baslaag en met wat industrial geladenheid, zoals op Bestemor Sang Djevelord, heeft Slagmaur behouden, maar het minimalistische maakt plaats voor psychedelische patronen die de diepte inboren. Repetitiviteit is nog steeds troef, maar deze snijdende Watain-eske gitaarlijnen spelen in op de psyche en Dr. Von Hellreich maakt gretig gebruik van deze muzikale draaikolk om zijn ziel uit te spuwen.
Op die manier knoopt Slagmaur aan bij old school herkenbaarheid, gaande van diepgaande blackmetalgitaarlijnen tot pianolijnen op Bestemor Sang Djevelord, die wat aanvoelen als die van oude Satyricon, maar de overdreven baslaag en repetitieve stootkracht maken hier iets heel anders van. Een track als Werewolf trekt je mee de dieperik in, maar de heren durven naar het einde toe, net als op Drummer of Tedworth, ook te experimenteren met moddervette doomstoten, die me zelfs wat richting Conan doen denken. Wat mij betreft spannen het machtige Hansel unt Gretel en de gigant Hekseskritt Og Djevelritt echter de kroon, want wat gaat deze smerige zanglijn goed samen met de zwarte gitaarmassa.
Topmateriaal voor het nichepubliek dat van psychedelische vetzakkerij houdt, zoveel is zeker. Laat je dus niet afleiden door die idiote Dimmu Borgir-intro. Slagmaur heeft er veel te lang over gedaan, maar komt anno 2017 wel met een plaat die je compleet in vervoering weet te brengen. De logge sound en repetitieve, wazige basis zijn nog steeds het trademark van deze clowns, maar dit donkere circus is veel mooier om te volgen.
Score:
88/100
Label:
Osmose Productions, 2017
Tracklisting:
- Innferd
- Drummer of Tedworth
- Werewolf
- Bestemor Sang Djevelord
- Hansel Unt Gretel
- Hekseskritt Og Djevelritt
- Ja Vi Elsker Dette Landet
- Utferd
Line-up:
- Mr. Unt Zilla – Bas, Gitaar
- Lt. Wardr – Drums, Synth
- General Gribbsphiiser – Gitaar, Bas
- Aatselgribb – Zang
- Dr. Von Hellreich – Zang
Links: