Dat black metal vele gezichten heeft, is een feit. En dat er in het genre heel vaak binnen bepaalde grenzen en volgens bepaalde wetmatigheden wordt gewerkt ook. Maar heel af en toe kom je een werk tegen dat die grenzen doorbreekt, dat zijn nek uitsteekt en om het hoekje durft te kijken om te zien welke mogelijkheden daar in de schaduw schuilen. Fire, Magic & Venom is zo’n album. En niet toevallig zijn het twee Britten die hiervoor verantwoordelijk zijn. In het Verenigd Koninkrijk wordt namelijk wel vaker avontuurlijk omgegaan met black metal. UKBM is zo onvoorspelbaar en veelzijdig dat ik er zelf ook regelmatig op terugval. Of het nu de fantasy metal van Bal-Sagoth is, of de grindcoreblack van Anaal Nathrakh: de Britse blackmetalgemeenschap laat zich niet zo gemakkelijk opsluiten in een rigide hokjesclassificatie. Dat geldt evenzeer voor Sea Mosquito, een relatief jonge band die naar eigen zeggen “epische, onorthodoxe black metal” maakt. Deze beschrijving is echter wat misleidend, want eigenlijk gaat het om een immersieve vorm van atmosferische black metal, met progressieve postrock- en industrialblackelementen. Fire, Magic & Venom heeft dan wel weer een zeker episch karakter, in die zin dat het album bestaat uit één nummer dat drieëntwintig minuten lang duurt.
De eerste EP van Sea Mosquito dateert van 2018 en het duo brengt nu met Fire, Magic & Venom al zijn vijfde uit. Tussendoor was er ook nog een split met de voor mij onbekende band Bal (zonder Sagoth dus). Dat Fas en Nuun (de beide bandleden) steevast kiezen voor het EP-format is logisch, aangezien hun etherische, atmosferische composities hierop het best tot uiting komen. Zo bestond hun vorige werk Inferences (2019) uit vijf nummers die eigenlijk mooi in elkaar overliepen, waardoor een totaalervaring ontstond die zeer goed past bij dit soort belevingsmuziek. Dat ze op Fire, Magic & Venom voor een éénnummerbenadering kiezen, is dan ook een begrijpelijke volgende stap.
Dit is black metal voor de meerwaardezoeker, zowel muzikaal als inhoudelijk. Elk element van de albumtitel werd vereeuwigd in een bijpassend schilderij en er is zelfs een volledig verhaal achter uitgedacht. Fire, Magic & Venom vertelt over een eenzame protagonist die tijdens de donkere uren van de nacht belaagd wordt door duistere, boosaardige bezoekers. Aangezien hij helemaal alleen is, zonder enige hulp, zingt hij een lied tot de krachten van het licht. Dankzij zijn geloof in deze krachten is hij in staat om de duisternis te bekampen. Het enige nummer op deze EP beschrijft een onvoorspelbare en hypnotische queeste doorheen de donkerste nacht van de ziel. Het is tevens een evocatie van alle emoties die daarbij vrijkomen: angsten, twijfels, wanhopige anticipatie en het gevoel dat de tijd zich eindeloos blijft uitspreiden. Het vuur van de volharding, de magie van de mysterieuze nacht en het gif van de meedogenloze duisternis: dat is hier de essentie. Geen aanbidding van de machten der duisternis dus, maar het relaas van de wisselwerking tussen goed en kwaad.
Fire, Magic & Venom start met een snelle, ritmische cadans in crescendo, waaroverheen een ijle synthsluier van slepende, reflectieve verwachting hangt. De cadans wordt vooral gedragen door gitaarwerk, dat bijna mechanisch te werk gaat, maar naarmate het nummer vordert steeds vaker uit die cadans springt met scherpe riffs en bijtende fantasieën. Gestaag bouwt het nummer op en gaandeweg krijgt het meer body, meer inhoud. Pas na enkele minuten krijgen we de eerste vocale manifestaties te horen: eerst een diepe, galmende bezwering, maar even later neemt Nuun de taak op zich om het verhaal van die verdoemde nacht te vertellen. Dat doet hij met venijnige, kelige blackschreeuwen, maar later ook met diep en dreigend gesproken woord dat me omwille van het epische karakter (en waarschijnlijk ook om geografische redenen) wat aan Byron Roberts doet denken. Ondertussen is het nummer tot volle wasdom gekomen, waarbij de gitaren met behulp van progressief riffwerk een chaotische, uptempo maalstroom creëren. Deze kolkende massa dompelt je helemaal onder in de donkere wateren van Fire, Magic & Venom en sleurt je uiteindelijk helemaal de dieperik in. Deze tsunami overspoelt je, slokt je helemaal op. Net wanneer je dreigt te verzuipen in deze immersieve ervaring vallen de gitaren echter even weg. Wat overblijft is pikzwarte duisternis: een manifestatie van dreigende dronemuziek in een nachtmerrie-achtig Akhlys-jasje. De abyssale vocalen van Nuun zijn enorm indrukwekkend en stralen een woede uit die zelfs voor dit genre uitzonderlijk is.
“By Fire, Magic and Venom” horen we herhaaldelijk, en dan volgt een links-rechtsspelletje met het stereogeluid. Lekker experimenteel dus, al duurt het niet lang en zwemmen we ondertussen sludgy blackmetalwateren in, gedomineerd door een melancholische leadmelodie. We zitten nu ongeveer halfweg het nummer en het is ondertussen duidelijk dat deze eindeloze draaikolk eigenlijk bestaat uit korte fragmenten die in elkaar overlopen: opwellingen van ideeën uit allerlei hoeken en kanten die zich prachtig vermengen tot één angstaanjagend geheel. Soms zijn het dissonante leads, soms langgerekte drones, soms verpletterende chaos, maar er is altijd iets nieuws te ontdekken en de overgangen zijn absoluut niet voorspelbaar, vaak experimenteel van aard en met een duidelijk progressieve inslag. Naast Akhlys is het Franse Blut Aus Nord zeker ook een duidelijke inspiratie geweest.
Diep in de tweede helft van het nummer neemt de chaos gestaag toe. Je wordt nu bestookt met een continu spervuur van afmattende rifflussen die als zweepslagen in je trommelvlies inhakken. Het wordt een aanhoudende cadans die je zenuwen tot het uiterste drijft.
Negentien minuten nachtmerrie en vier minuten loutering. Negentien minuten vuur en gif, afgesloten met vier minuten magie. Op het einde van dit ene nummer heb je het gevoel dat je die lange, verschrikkelijke nacht helemaal zelf hebt meegemaakt, én overleefd. Ik vind het prachtig om te merken hoe Sea Mosquito een heel verhaal kan vertellen met muziek en tegelijk alle daarbij horende emoties bij de luisteraar kan oproepen. Dit wordt mogelijks één van de betere EP’s van 2021. Verplicht voer voor de trommelvliezen van black-, post-black- en progblackliefhebbers.
Momenteel enkel op cassette en digitaal te verkrijgen. Later dit jaar volgt ook een LP-versie.
Score:
91/100
Label:
Onism Productions, 2021
Tracklisting:
- Fire, Magic & Venom
Line-up:
- Fas – Instrumenten (de band verkiest deze informatie niet te geven)
- Nuun – Stem
Links: