Scarlatyna – Till the End
Pure Underground Records, 2011
Volgens Wikipedia is roodvonk of Scarlatyna (sic) een relatief zeldzame infectieziekte die wordt veroorzaakt door streptokokken. Tevens is er geen vaccin voor. Nu ja, ik kan de stereo-installatie natuurlijk altijd uitzetten, maar bij het recenseren van een plaat is dat niet altijd even handig. Na wat handig zoekwerk blijkt dat deze band uit Duitsland afkomstig is en nooit een poot aan de grond heeft gekregen. Na het beluisteren van Till the End weet ik ook waarom.
Ik had het niet verwacht, maar er bestaat nog iets beroerders dan Metallica’s laatste wangedrocht. Teveel uitweiden is zonde van mijn tijd en dat van jullie, dus kort en bondig het volgende: de band maakt halfbakken power metal die klinkt alsof de band een gruwelijk auto-ongeluk heeft gekregen en daarom per man met een ledemaat minder speelt. Zanger Marino klinkt als een derderangs Klaus Nomi bij de hogere uithalen en kan niet overtuigen in de meer schappelijke regionen. De productie is… de productie is… Laat ook maar. Plaat van het jaar in Bizarro-wereld.
Tracklisting:
- The Truth
- We
- Wings of the Night
- Selfmade Destruction
- The Tower
- Till the End
- Temple of Despite
Line-up:
- Chris Jamie Marino – zang
- Jörg Weilinger – gitaar
- Mike Stanzel – bas
- Klaus Hardt – drums
Links: