Saint Karloff – Interstellar Voodoo

Het Zweedse label Majestic Mountain bestaat nog geen jaar en heeft in deze korte periode inmiddels drie releases uitgebracht. De eerste is een split met Devil’s Witches en Saint Karloff. Binnenkort komt de derde uit: Interstellar Voodoo, het tweede album van Saint Karloff. Beide platen waren al ruim voor de releasedatum uitverkocht. Het Noorse stonertrio Saint Karloff debuteerde echter in juli 2018 met All Heed The Black God. Dit zeven nummer tellende, met fuzz overladen, Tony Iommi aanbiddende, album werd erg goed ontvangen en belandde in menige jaarlijst.

Nu, een jaar later, is het tijd voor een nieuw album. Dit keer niet met meerdere nummers, maar met één track van meer dan veertig minuten. Zelf noemen ze het een experiment, maar na het luisteren ervan blijkt dit experiment wel strak geregisseerd. Saint Karloff is niet de eerste die een één track album uitbrengt en zal zeer zeker niet de laatste zijn. Toen ik het persbericht las, dacht ik geheel bevooroordeeld: nee, niet een tweede Dopesmoker! Gelukkig blijkt het tegendeel waar.

Hoewel het om één track gaat, is de plaat wel op te delen in meerdere stukken.Het voelt als een autorit in diverse versnellingen. Ik zocht in de routeplanner een route van ongeveer 42 minuten en begon Interstellar Voodoo te luisteren. De plaat begint met een goede en stevige riff, die meteen de basis is voor het hele nummer. Vergelijk het met een oude V6 motor die in een hoge versnelling door de bebouwde kom rijdt. Na ruim zes minuten inrijden wordt deze verlaten om met een gierende gitaarsolo de snelweg op te gaan tot de maximaal toegestane snelheid is bereikt. Na twaalf minuten wordt een afslag genomen en is er werk in uitvoering. Rustig rijden met tokkelend gitaarspel en in de verte het geluid van bekkens. Gelukkig kan er na drie minuten weer op gewone snelheid gereden worden en komt de openingsriff terug. Langzaam gaat het gas er weer op en komt de vaart er weer in. Het gaat zelfs zo hard dat de zangpartijen van Mads Melvold af en toe moeite hebben het tempo bij te houden. Het duurt niet lang voordat drummer Adam Suleiman het pedaal overneemt met flink wat gebeuk. In de 28ste minuut wordt de snelweg verruild voor een brede slingerende boulevard. Hier begint de improvisatie: jazzy geluiden in combinatie met salsa-achtige congo’s. Het voelt als cruisen op een zonnige dag met het dak open. De laatste tien minuten ronkt de openingsriff weer en rijdt het geheel na zeven minuten langzaam weg.

Interstellar Voodoo is geen achtbaan, maar een meer dan goed geslaagd nummer waar Saint Karloff duidelijk laat horen meer te kunnen dan door Black Sabbath geïnspireerde nummers spelen. De band prijst Majestic Mountain met het aandurven van een dergelijk experiment. Wat mij betreft mogen ze wat minder bescheiden zijn.

Score:Saint Karloff - Interstellar Voodoo

82/100

Label:

  • LP: Majectic Mountain Records, 2019
  • Cassette: Stoner Witch Records, 2019
  • CD: Ozium Records, 2019

Tracklisting:

  1. Interstellar Voodoo

Line-up:

  • Mads Melvold – Gitaar, zang
  • Ole Sletner – Basgitaar
  • Adam Suleiman – Drums

Links: