Alvorens ik het Nederlandse VIC Records nog eens bedank voor het heruitbrengen van deze EP uit 1994, wil ik nog even verwijzen naar dat andere label dat er destijds snel bij was om deze Zweedse meloblackdeathband uit te brengen: het Franse Adipocere Records. Toegegeven, daar is veel bagger uitgebracht, maar vooral in de beginjaren was het ook de springplank voor enkele grote bands die er een kans kregen en hun eerste – vaak belangrijke – album(s) uit te brengen. Moonspell en Bethlehem, die destijds de bron waren voor de dark metal stroming bijvoorbeeld. Alastis en Evoken volgden met belangrijk materiaal, evenals het schitterende debuut van Diabolical Masquerade. Ook het Franse Benighted bracht er drie albums uit, onder andere de Insane Cephalic Production-plaat met één van de lelijkste hoezen ooit. Zoek dus zeker dat label eens op. VIC Records weet als geen ander de ondergesneeuwde ruwe diamanten uit de rotzooi te halen en met een verbeterde mastering opnieuw uit te brengen. Nu ook weer. Sacramantum was – en is (want ze zijn weer samen) – een sublieme band in zijn genre. Jammer genoeg stopte de band vroegtijdig. Ze verdien(d)en in ieder geval een plaats tussen de Naglfar‘s, Lord Belial‘s, Dark Funeral‘s, Defleshed‘s en Necrophobic‘s van deze wereld. Het was geen Dissection, maar ze mogen wel in de eerstlijnssubtoppers vernoemd worden.
Natuurlijk is in eerste instantie Far Away from the Sun de absolute aanrader wat betreft Sacramentum. En jawel, ook The Coming of Chaos, ondanks de overstap naar Century Media, was een heel aangenaam meloblackthrash album, net als Thy Black Destiny. Finis Malorum leunt het meest aan tegen Far Away from the Sun, ook hier is de fantasierijke black het meest aanwezig, iets wat na Far Away from the Sun minder het geval was. Finis Malorum heeft een zekere grandeur die typisch was voor Scandinavische meloblack, een grandeur die Dissection Gothenburg–melodieusiteit en agressie wist te verbinden zonder dat het pathetisch werd, zonder dat je een gevoel van meligheid kreeg. Iets wat dankzij de invoering van synths en keyboards en vele Napalm Records, Century Media en Nuclear Blast bands in de 21e eeuw volledig naar de kloten geholpen werd. Maar in 1994 kon het nog, op rommelige (zeg maar gerust chaotische), complexloze wijze.
Wellicht is het te moeilijk om van een mainstream black metal album anno 2020 naar deze EP te luisteren zonder een bedenkelijk gezicht op te zetten. Ik vermoed dan ook dat het vooral de 35-plussers zijn die deze EP zullen kunnen smaken, zeker met het verbeterde geluid dat iets meer hoge en lage tonen bevat dan het origineel.
Label:
VIC Records, 2020
Tracklisting:
1 Moonfog
2 Travel With The Northern Winds
3 Devide Et Impera
4 Pagan Fire
5 Finis Malorum (Outro)
Line-up:
Anders Brolycke – Gitaar
Nisse Karlén – Keel, gitaar
Freddy Andersson – Bas
Mikael Rydén – Drums
Link: