Roxxcalibur – NWOBHM From The Vaults

Geschreven door op 28-06-2025 om 16:11.

Tributebands schieten de laatste aren als paddenstoelen uit de grond. Wie heeft er niet op een plaatselijke braderie of dorpsfeest een Muse-, U2- of Beatles-lookalike band gezien? Vaak wordt er extreem veel tijd en moeite gestoken om er zo authentiek mogelijk uit te zien en worden kosten nog moeite gespaard om ook net zo te klinken als het muzikale voorbeeld. Net zo vaak is het niveau redelijk hoog en is het best om aan te horen, maar ik krijg er altijd een beetje een goedkoop gevoel bij. Niet zozeer door de bands zelf maar door het publiek. Dikwijls bestaat dat vooral uit mensen die een verzamel-cd van de band in huis hebben, eens per jaar los gaan in de plaatselijke feestweek en nog nooit een concertzaal van binnen hebben gezien omdat ze simpelweg de moeite niet nemen om kaartjes te kopen en/of er geen geld voor over hebben om “het echte werk” te zien.

In de metalscene zijn er ook genoeg Kiss-, Metallica- en Rammstein-tributebands. Het Duitse Roxxcalibur gooit het over een iets andere boeg. Er worden geen covers van een band maar uit een heel genre gespeeld. Op dit vierde album wordt opnieuw geput uit de opleving van Britse heavy metal, een genre dat eind jaren ’70 steeds populairder werd. Dan wel met een kleine kanttekening: op NWOBHM From The Vaults staan minder bekende nummers van minder bekende bands die veelal in een kleine oplage op 7″ vinyl (en soms als B-kantje) verschenen. Dit gegeven doet me op twee gedachten hinken. Van de ene kant zit er anno 2025 niemand meer te wachten op de zoveelste uitvoering van een oud Iron Maiden- of Saxon-nummer. Van de andere kant is het in veel gevallen niet voor niets dat een nummer op een B-kant terecht komt. Vaak zijn het restjes van een opnamesessie die niet goed genoeg werden bevonden om op het album te komen. Het siert Roxxcalibur wel dat de band gaat voor de minder bekende groepen en die middels een plek op dit album onder de aandacht brengt.

Gelukkig is gekozen voor een modern geluid waardoor de nummers goed tot hun recht komen. Alexx Stahl heeft een goede stem voor het genre en staat ook in de hogere regionen zijn mannetje. Fijn is ook dat gekozen is voor twee gitaristen. Daardoor vallen er tijdens de solo’s geen gaten en ook voor die typische twin-gitaarpartijen is er plek op NWOBHM From The Vaults. Maar eerlijk is eerlijk, het zijn meestal niet de beste composities uit het genre. Wheels is een lekkere stamper met veel Diamond Head-invloeden terwijl Heaven Only Knows een prima ballade is waarvoor Scorpions zich niet zou hoeven te schamen. En ook Mystery Girl uit 1985 is een tijdloos nummer. Maar er staan ook veel nummers op dit album met het predicaat “net-niet”. Cecil B. Devine en Hawks Of Cairo slepen net te lang door en moeten het hebben van de herhalingen van het refrein. Tight Rope is een nummer dat zich te lang voortsleept en draait om een vrij zouteloze riff.

Toch verdient Roxxcalibur respect voor het feit dat ze enkele grondleggers van de New Wave Of British Heavy metal in de spotlights zetten en daarmee een aantal bands redden van de vergetelheid. Bij uitstek is dit muziek voor in een kleine club die stinkt naar sigarettenrook, verschraald bier en Old Spice.

Label:

Limb Music, 2025

Tracklisting:

  1. Doctor What (Ron Grainer)
  2. Demon Preacher (Deep Machine)
  3. Fight For Your Freedom (Energy)
  4. On The Borderline (Mendes Prey)
  5. Wheels (Tredegar)
  6. Only Heaven Knows (Liaison)
  7. Cecil B. Devine (Blazer Blazer)
  8. Hawks Of Cairo (Sweet Revenge)
  9. Could Have Done Better (Alien)
  10. Wild Machine (Shiva)
  11. All Over The World (Chain Reaction)
  12. Mystery Girl (Storyteller)
  13. Tight Rope (100% Proof)
  14. Lean On ‘Em Hard (Denigh)
  15. Gotta Get Back To You (Prowler, cd only bonus track)

Line-up:

  • Alexx Stahl – Zang
  • Holger Ziegler – Gitaar
  • Kalli Coldsmith – Gitaar
  • Mario Lang – Basgitaar
  • Neudi – Drums

Links: