Revolting – The Terror Threshold

Gadverdamme, wat klinkt dat smerig zeg! Stel je voor: alsof je oorsmeer spontaan tot pus versmelt en zo uit je oren begint te lekken… Het zou me niks verbazen als daarna je hersenen als gare klodders balkenbrij uit je neus gaan druipen terwijl je ogen verzuren, geel worden en in je kassen verschrompelen tot overjarige (lees: over-eeuwige) krenten. Om over de rest van je lichaam nog maar niet te spreken. Dat is zojuist netjes in hapklare brokken gezaagd en wordt nu netjes en goed georganiseerd in een familieformaat diepvrieskist gesmeten waar de delen van je nieuwe buren al op je liggen te wachten.

Het geluid van een slecht afgestelde, zwarte benzinewolken brakende kettingzaag, daar onderdoor het ijzige gerammel van roestige kettingen met aan het uiteinde met bloed en andere zaken besmeurde vleeshaken die over een oneffen stenen vloer worden getrokken en daar doorheen het gedreun van stalen mokers die snoeihard op steeds slapper wordende vellen beuken. Daar overheen staat dan weer een of andere maniak met een uitgetrokken strottenhoofd zijn favoriete arbeidsvitaminen door het hok heen te bulderen. En dat zijn dan de laatste dingen die je hoort voor de donkere vlekken voor je ogen eindelijk je oren bereiken en alles zwart en dof wordt (maar niet voor je nog nét een laatste blik wordt gegund op je eigen ingewanden die naar de bespatte dakbalken worden gehesen). 

Ja hoor, zoals je al kan lezen: Revolting is weer in het huis! En het huis is in dit geval een klein houten schuurtje ergens in het midden van nergens, waar niemand je kan horen schreeuwen (sowieso niet lang) en de lange arm van de wet je niet kan bereiken. Vorig jaar kwam nog het nieuwe album Born To Be Dead uit en om dat te vieren werd dus ook maar meteen The Terror Threshold uit 2010 opnieuw uitgebracht, voor het eerst op vinyl.

Qua muziekstijl is er geen kloof van twaalf jaar tussen beide platen te vinden en eigenlijk scheelt het qua productie ook niet zo heel veel. De nieuwe klinkt alleen een tikkie moderner, alsof het instrumentarium van de muzikale maniakken uiteindelijk toch onherstelbaar was vastgelopen door alle been-, leer- en haarfragmenten zodat vervanging noodzakelijk was om de bloeddorstige activiteiten voort te zetten.

Normaal gesproken proberen deze lieden zo anoniem mogelijk te blijven. Een gezellige bijnaam mag nog wel maar alle verdere identificatie staat meestal in de weg van het hobbyslagerijwerk. Maar in deze obscure hoek kunnen we denk ik wel een tipje van de sluier oplichten. Zo hebben we Grotesque Tobias die samen Mutated Martin de basis legt door middel van het betere hak- en slachtwerk. Opperslager van het gezelschap, en degene die de zaag hanteert en ons daarbij enthousiast vertelt welk lichaamsdeel hij nu weer aan het vernachelen is, wordt Revolting Rogga genoemd. De eerste twee heren kennen elkaar ook van de band Nekropolis maar Rogga kennen we stiekem allemaal van tig andere bands: de Johansson van onder andere Paganizer, Heir Corpse One, Stygian Dark en nog veel meer. Dus dat geeft wel een idee in welke hoek je deze muziek moet zoeken. Smerige en buikwandvette death met een flink tempo want de heren hebben nog meer te doen. Je wordt bijna letterlijk bijgespijkerd in hoe deze stijl van muziek gespeeld hoort te worden: rechttoe, rechtaan, verder geen onzin en als een moker in je gezicht! Van dik hout zaagt men planken en van mensen zaagt men biefstukken. 

De hoes is een mooi zoekplaatje geworden waarin je, als je goed kijkt, alle titels kunt terug vinden. Het hebben van een nogal uitgebreide en enigszins dubieuze fantasie kan daar ook bij helpen. Het is een soort van ‘zoek Waldo’ tekening, maar één waarbij Waldo in honderdduizend stukjes uit elkaar getrokken is en vakkundig met een bot plamuurmes over de wanden van het hobbyschuurtje, oftewel de Shredshed zijn gesmeerd. Eén van de Bloodthirsty Bitches staat pontificaal tussen de brokken die over zijn na Harvest The Humans en worden smakelijk door het Destructive Organism opgesmikkeld. Behalve dan de Heads In The Fridge, die worden voor later bewaard.  Zo, de rest mag je zelf ontdekken! 

Als je van bovenstaand verhaal gesmuld hebt, dan is dat mooi en helemaal niet gek! (We hebben wel even je IP-adres opgeslagen en automatisch doorgestuurd naar een uitstekende psychiater, Dr. Lecter, … en voor de zekerheid ook maar naar de politie.) Dan is The Terror Threshold juist een ideaal album voor jou! Zet het lekker op, hard genoeg om de aanzwellende sirenes te overstemmen, en dan zijn de mannen in witte pakken zo bij je! Mocht bij jou de terreurdrempel wel zijn overschreden en mocht je bij het lezen van de tweede regel al kokhalzend op alt-F4 hebben gedrukt, maar houd je wél van een lekkere pot uptempo deathmetal dan zou je met je ogen stijf dichtgeknepen deze plaat op de speler kunnen plempen, proberen om de naald ergens in de groef te zetten zonder meteen met één vette kras de speellengte tot grindcore te reduceren. En dan alleen van de muziek genieten, waarbij je de teksten compleet probeert te negeren. Hou je wel van dit soort horrortaferelen maar niet van death metal dan lees je deze recensie nog maar een keer en zoek dan verder. En mocht je niet van horror én niet van death metal houden: wat doe je hier dan nog?! 

Label:

Doc-Records, 2022

Tracklisting:

  1. Gulp The Blood …
  2. The Grip Of Death
  3. Grotesque Beyond Belief
  4. Heads In The Fridge
  5. Rise Of The Revolter
  6. Harvest The Humans
  7. Trigger The Trap
  8. Bloodthirsty Bitches
  9. Destructive Organism

Line-up:

  • Revolting Rogga – Zang, gitaar
  • Grotesque Tobias – Bas
  • Mutated Martin – Drums

Links: