Revel In Flesh – The Hour Of The Avenger

Geschreven door op 04-12-2019 om 20:00.

Het logo en artwork van Revel In Flesh doen old school aan, maar van echt primitieve razernij is op The Hour Of The Avanger geen sprake. Je hoeft dus niet te rekenen op, dan wel bang te zijn voor, zaken als Hellhammer-iaans occultisme, Necrophagiaanse kwaadaardigheid of een opzettelijk magere productie. Op dit vijfde album in slechts zeven jaar toont de Duitse band zich vooral een goed klinkende deathmetalmachine en in zekere zin dus een schaap in wolfskleren.

Op The Hour Of The Avenger krijgen we tien nieuwe, op oud-Zweedse leest geschoeide deathmetalsongs die hoofdzakelijk lekker compact uit je speakers knallen. Niet al te moeilijk doen, maar gelijk tot de kern van de zaak komen lijkt het devies. Zo trapt de titeltrack gelijk je deur in met een lekker melodieuze gitaarlijn. Het is er één van vele op dit album. Zelfs een eerder logge stamper als Deathblow wordt opgesierd met harmonieus gitaarwerk. En nu we het toch over dat nummer hebben, het kan bijna niet anders dan dat de band eerst de lompe muziek had waarna de titel zich vanzelf aandiende. Net als het bijzonder intelligente refrein “Deathblow Fucking Deathblow!” overigens.  Bijna net zo lomp is overigens de stampriff die My Trial als een langzaam warm wordende diesel in gang trekt. Ach, meer hoeft het soms ook niet te zijn.

Minder compact zijn Blood Oath, opnieuw een vertegenwoordiger van de ‘Oude Zweedse Lompheid’, Sky Burial met een episch intro en melodieus zoekende gitaarlijnen vol grandeur (mocht je het willen weten: een luchtbegrafenis is manier van begraven waarbij de overledene aan gieren wordt gegeven) en de zes minuten durende afsluiter The Nightbreed. Die laatste is (weer) een prima track die start met een verlaagde hardrockriff en uiteindelijk deftig doorstapt in een langzaam wegstervend outro.

De productie en mix waren in handen van Dan Swanö, nog het meest bekend van Edge Of Sanity, een bandnaam die ik tot dit punt in de recensie overigens behendig heb weten te vermijden. Zoals we inmiddels wel weten verstaat deze man de kunst om uw metal tegelijkertijd helder, zwaar en melodieus te laten klinken. Op The Hour Of The Avenger is dat niet anders. Toch maken juist dat hele goede geluid en de keuze van de band om voornamelijk in de mid-temporegionen te opereren dat de plaat af en toe wat veilig klinkt. The Nihilistic Nothingness is met enige kwade wil zelfs commercieel te noemen. Het enige echt ruwe randje is nog de hogere (vaak gedubbelde) grunt die richting squeal gaat en de boel af en toe nog eens op scherp zet.

Nadat The Nightbreed langzaam is uitgedoofd doet Revel In Flesh in deze maand van geschenken ons allen nog een Motörhead-cover cadeau. En dan gaat het tempo omhoog, wat dacht je dan? Het is een heerlijk ruige versie van Rock Out die nog maar eens laat horen dat een goede song in allerlei stijlen gebracht kan worden. Ik heb wel eens mindere cadeaus gekregen!

The Hour Of The Avenger is een lekkere plaat waar je je als deathmetalfan nauwelijks een buil aan kunt vallen. Dat is zowel een aanbeveling als een kleine kanttekening.

Score:

82/100

Label:

War Anthem Records, 2019

Tracklisting:

  1. The Hour Of The Avenger
  2. My Trial
  3. Blood Oath
  4. The Nihilistic Nothingness
  5. Sky Burial
  6. Deathblow
  7. Pervitin Speed Kill
  8. The Wayfarer
  9. Skull Sacrifice
  10. The Nightbreed
  11. Rock Out (Motörhead-cover)

Line-up:

  • Haubersson – Vocalen
  • Maggeson – Gitaar
  • Hermannsgard – Gitaar
  • Götzberg – Basgitaar
  • Henriksson – Drums

Links: