Repvblika – The Insurgent

Uit Mexico City komt de band Repvblika. De band bestaat al sinds 2003 en bracht in 2009 zijn debuutalbum Amerika Vendetta uit. Dat album kon de critici niet overtuigen, ondanks dat het werd uitgegeven door Anaal Nathrakh‘s Mick Kenney. The Insurgent is het tweede album en wordt uitgebracht door Metal Realms. De mastering is wederom gedaan door Mick Kenney. Het is een band die niet heel bekend is buiten Mexico, wat een regelrechte schande is, na het horen van deze plaat die kwalificeert voor de jaarlijst. De productie is een stuk zwaarder en voller dan op het vorige album en leunt meer op zware death metal dan typische black metal. De band speelt solide licht avantgardistische death/black voorzien van breakdowns en droge crusty vocalen. Het gezelschap telt twee gitaristen, een bassist, een drummer en een vocalist, hoewel de line-up inmiddels alweer is gewijzigd.

Vocalist Lugubrem luidt op passende wijze het album in. Wat een heerlijk kwaadaardige en opstandige stem heeft die man. Schorre toonvaste grunts die nog het meest doen denken aan een band als Dark Fortress. Hij spreekt de luisteraar meermaals indringend toe op een nummer als Destrvktivism, waar een intelligente saxofoon van Jørgen Munkeby (Shining) de sfeer verzorgt onder de traag slopende drumkogels. Het sterke punt is dat de band niet pretentieus overkomt door de toevoeging van die saxofoon, maar de sfeer van het nummer juist wordt uitvergroot. Het supersnelle blastbeatgedreven Snuff Democracy brengt Noorse taferelen van experimentele beginriffs, die overgaan in een bescheiden akkoordenprogressie. Konstrvktivism zet die avantgardistische invloeden door, maar blijft een beetje in hetzelfde stramien hangen. Dat is het enige aandachtspunt: Repvblika kan te lang blijven herhalen zodat de progressie in de nummers teveel wordt uitgesteld. WWV (World Wide Void) begint met een breakdown en het opvolgende refrein blijft een breakdown. Halverwege wordt de pook in een hogere versnelling gezet en krijgen we Spaanse teksten naar ons hoofd geslingerd. Wat er wordt gezegd weet ik niet, maar ik weet nog dat ik in de schuilkelder heb plaatsgenomen en heb geantwoord met ‘Sorry, ik wist niet dat je boos werd’. Het blijkt later om een stuk maatschappijkritiek te gaan. Hyena’s, Jackals, Vultures begint met jaren ’90 deathmetalriffs en de drummer ramt retestrak polkabeats erdoor. Een traag intermezzo fungeert als brug tussen de twee snelheidsoefeningen. Het album wordt afgesloten met een klinkende solo.

Muziek die aan gaat spreken bij liefhebbers van 1349, Dødheimsgard en de hierboven reeds genoemde bands. Waarom deze band nog steeds in de krochten van de underground deze rammende avantgardistische kwaliteits death/black op de wereld afvuurt, is een raadsel.

Score:

86/100

Label:

Metal Realms, 2019

Tracklisting:

1. Void
2. The Insurgent
3. The Black Condor of Death
4. Destrvktivism
5. Snuff Democracy
6. Konstrvctivism
7. WWV (World Wide Void)
8. Hyenas, Jackals, Vultures…

Line-Up:

• X. Ak – Basgitaar
• Conspirator A. – Drums
• Murmur – Gitaren
• E. Chaos – Gitaren
• Lugubrem – Vocalen

Links:

• Repvblika Facebook
• Repvblika Bandcamp