Red Rot – Borders Of Mania

Red Rot is een internationaal kwartet bestaande uit de Amerikanen Ian Baker en Ron Bertrand tezamen met de Italianen Davide Tiso en Luciano George Lorusso die de meer experimentele vorm van death metal in de aanbieding hebben voor de liefhebbers. Debuutalbum Mal de vivre werd niet op onze geliefde webzine besproken en zodoende is dit Borders Of Mania dan ook de eerste beschrijving over Red Rot‘s muzikale uitspattingen. Als er in de bijgesloten omschrijving de woorden experimenteel, doom, death en ongeëvenaard staan, dan hebben we al wat richting en anticipatie te pakken. In een kleine drie kwartier vlamt deze band er dan ook maar liefst vijftien niet al te lange nummers uit.

De fik gaat er letterlijk in, want we horen zowaar steevast een redelijk agressieve bende op ons afkomen, zonder dat het uitgesproken technisch of über-bruut dreigt te worden. Dat laatste is natuurlijk relatief, want het hangt ook volledig af van het referentiekader van de luisteraar in kwestie. Maar laat ik u zeggen dat de vocaal nog wel de grootste aanstichter is van de oplaaiende vuurlinies op dit album. Al is het instrumentaal geweld tijdens het stevig openende Homo Sapiens Imago Dei letterlijk vol van impact. De band heeft goed begrepen dat de nummers afzonderlijk voldoende om het lijf hebben om voor een niet al te lang moment – ofwel in de vorm van korte krakers – te blijven boeien. De heren spelen dan ook met de tegenstelling bruutheid versus melodie, soms ook door een zuivere zangstem te integreren. Dit is dan de wat meer doomy component, waarover ik reeds uit de promotekst citeerde. Het voegt voor mij niet direct iets toe aan de muziek van de heren, maar veel kwaad kan het ook niet, omdat we toch voornamelijk de grunt en de gruntschreeuwen terug horen tijdens ieder nummer op deze plaat.

 
Het langste nummer Overlord kent een heftige, wat meer lang uitgesponnen openingsfase, waardoor we ook een andere kant van deze band mogen ervaren. Tegen het einde neemt de intensiteit weer toe, om die ook mee te nemen naar het snelle opvolgende Not in Control. De wervelwind gaat tijdens de opvolgende nummers dan ook gewoon verder. In het bijzonder tijdens het zeer afwisselende Self Harm Scars met wat dissonante melodieën die ik wel kan waarderen. Een heerlijke brok waanzin van niet aflatend geweld, waarbij de vocalist nu ook weer de volledige aandacht weet op te eisen. En zo heeft ieder nummer binnen deze luisterbeurt van een kleine vijf-en-veertig minuten wel iets te bieden. Opvallend gegeven vind ik het feit dat de complete waanzin pas tijdens het tweede gedeelte van dit album goed tot uiting komt. Dit zijn dan ook de nummers die ik prefereer, al mag Borders Of Mania er zeker als geheel wezen en kan het album simpelweg in de subtop meekomen.

Score:

80/100

Label:

Hammerheart Records, 2024

Tracklisting:

1. Compulsive Delusion
2. Agony Untold
3. False Memory
4. Homo Sapiens Imago Dei
5. Messianic Alteration
6. Inner Voice
7. Overlord
8. Not in Control
9. Cranioscopy
10. Endless Ravine
11. Vindication
12. Self Harm Scars
13. Misericordie
14. Sun
15. Affliction and Relief

Line-up:

  • Luciano Lorusso George – Vocalen
  • Davide Tiso – Gitaren, synthesizers
  • Chris Alfano – Bas
  • Ron Bertrand – Drums

Links: