Rebuig – Mort I Futur

Komt er tegenwoordig nog normale metal uit? Blijkbaar niet. Super. Dit Spaanse Rebuig is in ieder geval geen doorsnee bandje. Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost om deze keer op keer uit te zitten. De tijd voor een review is gekomen. Nog een laatste keer die typische hoes aanstaren en de lage tonen proberen tolereren.

Hoe dit klinkt? Tja… Heel veel snerpende en slome sludge (Cathedral, Electric Wizard), een vorm van heavy Amerikaanse southern rock uit de jaren zeventig en ijsbijtende blackmetalinvloeden. De bas is bluesy van aard, terwijl de lead zo iel als een paling in het groen is. Er wordt ferm high gezongen, maar even zeer geschreeuwd als een keelverkrachte Noor met kiespijn. Een zeer eigenaardige mix van vormen, zoveel is zeker, eentje die ik vooral aan liefhebbers van Eyehategod en spul van Hydra Head zou willen aanraden. Persoonlijk weet ik niet goed wat ik er mee moet aanvangen. Het is absoluut mijn smaak niet, maar ik vind het stiekem wel indrukwekkend. Heavy as shit met zwartgeblakerde botten. Het doet iets met een mens. En ik ben ook een mens. Jij ook?

 

Label:rebuig
Eigen Beheer, 2016

Tracklisting:

  1. Penjat i empalmat
  2. After al pati de llums
  3. 12 metres
  4. Zulos i democràcia
  5. Andorra, putes i bosses de brossa

Line-up:

  • Victor Teller – Bas
  • Oscar Altaba – Drums
  • Jaime Luis Pantaleón – Gitaar
  • Albert Coscolin – Vocals

Links:

Rebuig Facebook

Score: 75/100