De split met de Ierse bands Slidhr en Rebirth of Nefast, die in 2008 verscheen, is een klein klassiekertje ten huize Al Foet’s. Sinds 2008 was het echter stil rond de Ier Stephen Lockhart (aka Wann), die naar IJsland verhuisde en zich daar richt op de werkzaamheden in zijn Studio Emissary. Hij kreeg een hoop bands over de vloer, die er uitmuntende platen lieten optekenen. Svartidauði, Sinmara, Tchornobog en Dysangelium bijvoorbeeld, stuk voor stuk zwarte pareltjes rolden er uit de studio van Stephen. Nu probeert hij het zelf ook nog eens, met alle kennis die hij vergaarde de afgelopen jaren.
En wat voor een sublieme plaat is dit Tabernaculum geworden. Black en doom bereiken samen absolute hoogtepunten in deze climax van velerlei geluidseffecten en technieken. De narcotische, hypnotiserende loops en enorm diverse gitaarlagen zijn onweerstaanbaar geil aan de oren en mede door de inbreng van een enorm breed scala aan klanken (mandoline, cello, luit, etc.) weet je niet waar naar te luisteren. Je focus wordt aan stukken gescheurd en je wordt gedwongen mee te gaan in de benevelende black en bezwerende, dreunende doompartijen. Mensen die zich kunnen vinden in werk van Inferno of het betere Frans-orthodoxe zullen hierbij een onhoudbare glimlach op hun gezicht krijgen.
Ik gebruik het woord niet dikwijls, maar nu dan toch wel. Dit is occult klinkende black. Een seance vol waanzin en manie, zalig op smaak gebracht in de Studio Emissary. Veel beter dan dit wordt het echt niet. Echt niet. Wat is dat NED toch een fantastisch label.
Score:
89/100
Label:
Norma Evangelium Diaboli, 2017
Tracklisting:
- The Lifting of the Veil
- The First Born of the Dead
- Alignment Divine
- Carrion Is a Golden Throne
- Magna – Mater – Menses
- Dead the Age of Hollow Vessels
Line-up:
- Wann – Alle instrumenten, Vocalen
Links: