Raspberry Bulbs – Before The Age Of Mirrors

Raspberry Bulbs uit New York heeft na zes jaar eindelijk een nieuwe plaat klaar. Het laatste album genaamd Privacy kwam hier voorbij. Na zes jaar verwacht je veranderingen. Niets is minder waar, want Before the Age of Mirrors klinkt als de andere kant van de LP. Deze band maakt een soort repetitieve lo-fi black metal, maar dan gespeeld als simpele garage punk. Deze heren zijn geen muzikale Einsteins en dat is ook geen verplichting voor deze muziek. Op deze release mist echter iets anders, dat wel degelijk belangrijk is. Dat is overtuigingskracht. Op dit nieuwe album komt Raspberry Bulbs bijna pretentieus, onecht over, en of dat nou de bedoeling is… Relapse Records is inmiddels het label van dienst, en dat is toch geen kleine naam.

De band speelt nog altijd langdradige nummers, voor punkbegrippen. Spitting From On High brengt een repeterende riff die aan zo’n andere band uit New York doet denken: Liturgy. Het vervolg biedt wat improvisaties op dat startthema. Doodvermoeiend wat hier tentoon wordt gesteld. Aan de andere kant van de oceaan zijn ze gek op deze band, maar aan deze kant van de oceaan snap ik niet waarom. Alles klinkt exact hetzelfde, en het is ondoelmatig als een Iraanse luchtafweerraket. Missing Teeth probeert enige agressie over te brengen, maar het raakt kant nog wal. De gitaren zijn buitengewoon vermoeid ingespeeld en de vocalen komen niet goed uit de verf.

De drie Interludes zijn wél interessant. Deze roepen het occulte sfeertje op dat de band probeert te bereiken. Hier slaagt die aanpak wel. Ultra Vires start met een monotone blackmetalriff. De vocale blaf weet te overtuigen en ook het drumspel is een stuk vuriger dan we eerder hoorden. De korte rusten geven de opbouw een intensere dimensie. Het album eindigt met het wederom vermoeiende Given Over To History. Sfeerloze riffs, en vocalen die eerder klinken als een psychiatrische patiënt dan als een vocalist. En ja, dan gaat het helaas ook over timing en intonatie.

Jammer dat dit is wat Raspberry Bulbs uitbrengt na zes jaar wachttijd. Een paar mooie momenten, maar vooral veel pretentie en gejengel. Mij weet het absoluut niet te boeien. Het klinkt als een te lang durende jamsessie van Rudimentary Peni. De New Yorkse Lugubrum, maar dan zonder talent. Het is alsof de band al tien uur improvisatie erop heeft zitten en er alleen nog maar inspiratieloze meuk vrijkomt. Het resultaat is opgenomen en op dit album vereeuwigd. Nogmaals: jammer.

Score:

40/100

Label:

Relapse Records, 2020

Tracklisting:

1. Spitting From On High
2. They’re After Me
3. Interlude I
4. Missing Teeth
5. Doggerel
6. Interlude II
7. Midnight Line
8. Reclaimed Church
9. Interlude III
10. Ultra Vires
11. Interlude IV
12. Given Over to History

Line-up:

  • MDR – Zang
  • NN – Drums
  • JZP – Basgitaar
  • NF – Onbekend
  • AR – Gitaar

Links: