Psychotic Waltz – The God-Shaped Void

In de jaren ’90 bracht de progressieve metalband Psychotic Waltz een viertal uitstekende albums uit, waarvan met name A Social Grave en Into The Everflow nog steeds gelden als bescheiden klassiekers in het genre. De navolgende albums zijn minder progressief van aard maar klinken, ondanks dat ze wat toegankelijker zijn, nog onmiskenbaar als Psychotic Waltz. Ondank de goede kritieken is de band de status van belofte nooit ontstegen en in 1997 stopte de band. Zanger Buddy Lackey ging als Devon Graves verder met Deadsoul Tribe, waarmee hij nog redelijke bekendheid verwierf. Gitarist Dan Rock had minder succes met zijn band Darkstar en datzelfde gold voor drummer Norm Leggio met Teabag.

In 2010 kwam de band weer bij elkaar in de originele bezetting voor een tour met Nevermore en Symphony X. Toen werd er ook al gesproken over een nieuw album dat in 2012 zou moeten uitkomen. Het heeft iets langer mogen duren maar nu komt dan eindelijk de langverwachte opvolger van Bleeding uit.

Wie had gehoopt dat de band op The God-Shaped Void teruggrijpt naar het geluid van de eerste twee albums, zal misschien teleurgesteld zijn. Het nieuwe album klinkt op het eerste gehoor eerder als de logische opvolger van Bleeding, een album dat voor een groot deel uit de pen van Devon Graves kwam en waarvan veel nummers eigenlijk voor Deadsoul Tribe bedoeld waren. Toch zijn de elementen die het geluid van de eerste twee album bepaalden, en dan doel ik met name op de prachtige tegendraadse melodieën en harmonieën die gitaristen Dan Rock en Brian McAlpin laten horen, wel degelijk aanwezig. Alleen gaat de band wat subtieler en evenwichtiger te werk dan in de vroege jaren ’90. En dat levert een prachtig album op!

Het sterke Devils And Angels opent dit album met veel grandeur en laat horen dat de band zich een modern jasje heeft aangemeten. Het nummer bouwt vooral op een sterk refrein waar Devon Graves laat horen dat zijn stem nog niets aan zeggingskracht heeft ingeboet. Op Stranded excelleren met name de gitaristen met een overvloed aan harmonieën en twinsolo’s. Back To Black klinkt agressief, donker en direct zoals we Psychotic Waltz nog niet eerder hoorden. Met All The Bad Men zakt het niveau even maar vanaf het machtige, meeslepende The Fallen is het volop genieten van dit album. Op de wat tragere melancholische nummers als deze is de band, en dan met name zanger Devon Graves, op zijn sterkst.

Het niveau van The Fallen wordt moeiteloos doorgetrokken op While The Spider Spins, waar in het tweede deel wederom een prachtige rol is weggelegd voor de gitaristen. Op Pull The String komt de invloed van Black Sabbath nog even voorbij als halverwege een tempoversnelling ingezet wordt die sterk doet denken aan Hand Of Doom.
Het ingetogen Demystified kent sterke overeenkomsten met I Remember van het debuut en is van een gelijke schoonheid, niet in de laatste plaats dankzij het prachtige dwarsfluitspel van Devon Graves. Na zoveel sterke nummer steekt Sisters Of The Dawn een beetje flets af, maar met In The Silence wordt het album waardig afgesloten. Psychotic Waltz is terug!

Score:

88/100

Label:

Inside Out Music, 2020

Tracklisting:

  1. Devils And Angels
  2. Stranded
  3. Back To Black
  4. All The Bad Men
  5. The Fallen
  6. While The Spiders Spin
  7. Pull The String
  8. Demystified
  9. Sisters Of The Dawn
  10. In The Silence

Line-up:

  • Devon Graves – Zang, dwarsfluit
  • Dan Rock – Gitaar, toetsen
  • Brian McAlpin – Gitaar
  • Ward Evans – Basgitaar
  • Norman Leggio – Drums

Links: