Mijn diepgaande adoratie voor de muziek van Matron Thorn ondergaat momenteel enkele zware beproevingen. De man wordt beschuldigd van poging tot verkrachting en daardoor ligt Ævangelist momenteel aan duigen. Ascaris, de andere helft van Ævangelist, volgt namelijk de dame in kwestie die de beschuldigingen geuit heeft en Matron Thorn heeft hem daarop prompt uit de band gezet. Ascaris zegt dan weer dat ze samen Ævangelist zijn en dat daarom de band geen bestaansrecht meer heeft? Trieste zaak. Deze review gaat echter over Præternatura. Præternatura is één van de projecten van Matron Thorn en bracht in 2018 twee albums uit. Dit Stygian Helltrip verscheen in eigen beheer in september.
Voor wie Ævangelist kent: dit Præternatura ligt volledig in lijn met die band. Matron Thorn heeft er nooit een geheim van gemaakt dat hij iemand is met geestelijke problemen, iets wat een constante is op Stygian Helltrip. Ik denk niet dat er meer dan vijf seconden aan één een normale riff gespeeld wordt, dat er een vorm van volledige repetitiviteit voorkomt, dat twee instrumenten hetzelfde ritme volgen, dat er geen dissonantie is, dat er een vorm van toegankelijkheid is. Als je dan weet dat er op dit album drie nummers zijn die samen drie kwartier duren, dan zet je beter de Motilium of Touristil klaar voor je hier als leek aan begint. De titel van het tweede nummer dekt de lading compleet: Abyssgazing. Desoriënterende, misselijkmakende, gestoorde avantgarde black.
Score:
85/100
Label:
Eigen Beheer, 2018
Tracklisting:
- Dreamt the Forbidden Gate
- Abyssgazing
- Seven Gates
Line-up:
- Matron Thorn
Links: