Eerlijk, de naam Poly-Math klinkt als huiswerk en als hoofdpijnigende moeilijkdoenerij in een markt die al oververzadigd is met veel makkelijkere alternatieven. Hierdoor heb ik de eerste luisterbeurt van dit heel gave album uitgesteld, en uitgesteld, en uitgesteld, en uitgesteld… Maar uitstel is geen afstel en dit ruwe pareltje uit Brighton, Verenigd Koninkrijk, verdient toch wel een recensie op onze site. Als u houdt van verknipte ritmes, potige baslijnen en een vuilere saxofoon dan het slijk dat uit uw restafval drupt dan is dit echt een plaat voor u, avontuurlijke luisteraar.
Blazers en rock en metal gaan voor mij hand in hand. Ik denk dat we allemaal een goede herinnering hebben aan Milk Lizard van Dillinger Escape Plan bijvoorbeeld, maar ook Everything You Hate About Me, I Hate It Too van Jamie Lenman wordt over het randje geduwd door een vunzige blazersectie en is een dikke aanrader. Poly-Math daarentegen kiest er bewust voor om zo raar mogelijk te doen met songtitels zoals Velociter – dat echt een heerlijke gitaarriff heeft – of Canticum II en Canticum I – ja, deel II komt voor deel I op dit album. Bij Charger neemt de band even gas terug om rustig aan op te bouwen. Een harmonie in de saxofoon houdt alles fris en gestuwd op de potige baslijn bereikt de band een climax wanneer de gitaar invalt. Maar helaas, gefopt! We gaan eerst even nog wat atonaal pingelen alvorens we echt helemaal op je losgaan. Heerlijk nummer.
Bij het dubbelluik Canticum worden er een heleboel andere blazers bij betrokken die alles in het midden van het album lekker laten doorluisteren. Mora – nee, niet uw favoriete kroketje – zou de soundtrack van een film noir kunnen zijn, terwijl afsluiter Metam een echte slepende slow burner is. Naar verwachting barst het nummer open tegen het eind en houden de blazers een dissonante spanning in stand, niet onvergelijkbaar met I Think I Lost My Headache van Queens of The Stone Age.
Zenith is echt een hele vette plaat geworden. Echter zou de band een nieuwe verkoopspitch wel kunnen gebruiken. Poly-Math, jazz voor psychopaten. Hoewel dit strikt genomen géén metalplaat is, is het wel erg stevige avant-garde rockmuziek die geschikt is voor een zwaarder publiek. Ik zou een openingsrol met metalacts zoals Russian Circles of DVNE niet verkeerd vinden, misschien zelfs bij Primus. In ieder geval, deze onder de radar gevlogen plaat verdient echt wel eens een luisterbeurt als u het kan hebben.
Score:
82/100
Label:
NFWA Records, 2022
Tracklisting:
- Zenith
- Velociter
- Charger
- Canticum II
- Canticum I
- Proavus
- Mora
- Metam
Line-up:
- Chris Olsen – Saxofoon
- Chris Woollison – Drums
- Joe Branton – Bas
- Tim Walters – Gitaar
- Josh Gesner – Keyboard
Links: